RP502: Zbiorowa histeria

In this episode of the Learn Real Polish podcast, we will talk about a fascinating and terrifying phenomenon – mass hysteria. We will look at how this phenomenon spreads through groups of people, leading to inexplicable behaviors. In today’s episode, I will tell you about famous cases of mass hysteria, from the medieval “dancing plagues” to modern events. This is not only a history lesson but also an intriguing story about crowd psychology, the influence of emotions, and the power of suggestion. As always, I will use clear and simple Polish to help you understand and learn new vocabulary. Premium members can read the full transcript in Polish at realpolish.pl

Muzyka:
–Stringed Disco by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Autumn Day by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Esperanza by Andy Lowe
–Herbatka – guitar covers by Kenn Faurschou.

* * *

Cześć moi drodzy! Tu mówi Piotr. Witam wszystkich bardzo serdecznie i zapraszam do posłuchania podcastu po polsku. Mam nadzieję, że to będzie łatwy do zrozumienia, a zarazem ciekawy odcinek podcastu.

Jak zwykle postaram się opowiadać wszystko najprościej jak potrafię, ale jednocześnie w sposób jak najbardziej naturalny. Spodziewam się, że dla całkiem początkujących to na pewno będzie zbyt trudne do zrozumienia, ale jeśli jesteście na poziomie średniozaawansowanym to myślę, że sporo zrozumiecie.

Nie trzeba rozumieć wszystkiego, nie trzeba rozumieć każdego słowa. Jeśli chcecie się rozwijać, poprawiać rozumienie języka polskiego, czy jakiegokolwiek języka to jeśli rozumiecie około 80 procent tego czego słuchacie, rozumiecie o czym słuchacie, ogólnie rozumiecie o czym jest mowa, to znaczy, że to jest doskonały materiał do słuchania. A jeśli dodatkowo to jest coś ciekawego, to znaczy że to jest idealny materiał. Nie musicie szukać już nic innego.

Nie wiem czy mieliście kiedyś podobną sytuację do mojej. Ja zauważyłem, że kiedy zaczynałem uczyć się hiszpańskiego, czy włoskiego, to ciągle szukałem nowych rzeczy do słuchania. Nie wiem dlaczego, zamiast znaleźć coś co mi się podoba i zostać przy tym, ciągle szukałem czegoś lepszego. W rezultacie traciłem mnóstwo czasu na szukanie. Teraz trochę zmądrzałem i mam swoje ulubione rzeczy których słucham, nie szukam już ciągle nowych rzeczy. 

Myślę, że wielu z was ma podobne doświadczenia. Często chcemy znaleźć coś idealnego – najlepszy kurs, najlepszą książkę, najlepszy podcast. Wydaje nam się, że jeśli znajdziemy „ten jeden właściwy materiał”, to wtedy nauka pójdzie nam dużo szybciej i łatwiej. Ale prawda jest taka, że nie ma jednego idealnego sposobu ani jednego idealnego źródła. Ważniejsze jest to, żeby wracać do tego, co już znamy i co nam się podoba, niż ciągle zaczynać od nowa, ciągle szukać czegoś nowego.

Poza tym, kiedy wracamy kilka razy do tego samego materiału, za każdym razem rozumiemy trochę więcej. Może przy pierwszym słuchaniu coś nam umknęło, jakieś słowo albo całe zdanie. Ale przy drugim czy trzecim podejściu nagle okazuje się, że to samo nagranie brzmi inaczej – słyszymy coś, czego wcześniej nie zauważyliśmy, rozumiemy więcej. To jest niesamowite uczucie, bo od razu widzimy postęp i czujemy, że nasz wysiłek naprawdę ma sens. Naprawdę poprawiamy się, rozumiemy więcej i daje nam to wielką satysfakcję.

Wiadomo, chcielibyśmy rozumieć wszystko od razu. Chcielibyśmy mówić płynnie już po kilku miesiącach. Niestety tak to nie działa. W nauce języka ważna jest cierpliwość. Wiele razy już o tym mówiłem, na pewno to sami zauważyliście, że z nauką języka jest jak z nauką gry na instrumencie albo ze sportem. Trzeba ćwiczyć regularnie, a efekty przychodzą powoli… Przychodzą powoli, ale pewne jest jednak to, że te efekty przychodzą, a kiedy w końcu przychodzą, to satysfakcja jest wielka, radość jest wielka i przyjemność jest wielka.

Dlatego właśnie polecam Wam, żebyście znaleźli coś, co naprawdę lubicie. Może to być podcast, może serial, może książka. Coś, co sprawia Wam przyjemność. Wtedy nauka nie będzie obowiązkiem ani nudnym zadaniem, tylko czymś, na co naprawdę czekacie, co chcecie robić. Mam nadzieję, że może mój podcast okaże się dla Was czymś czego chętnie słuchacie.

Ci z Was, którzy słuchają mojego podcastu przez jakiś czas na pewno zauważyli, że na początek zawsze słuchamy jednego z nagrań, które dostałem od jednego z naszych przyjaciół, od kogoś kto też słucha podcastu i postanowił zrobić nagranie, żeby opowiedzieć coś o sobie, o tym jak się uczy, albo chce podzielić się z nami jakąś myślą. Dziś oczywiście będzie dokładnie tak samo. Posłuchajmy co powiedziała Elena w swoim nagraniu. Zapraszam!

Nagranie od Eleny

Cześć Piotrze. Postanowiłam nagrać tę wiadomość, bo to dla mnie dobry sposób żeby wyjść ze strefy komfortu, podzielić się swojej historii, wysłać ją tobie oraz innym słuchaczom twojego podcastu. Słucha wielu migrantów, a osób, które przyjechały do Polski, ale też ludzie z innych krajów, którzy po prostu interesują się językiem i kulturą polską. Myślę, że daje ci to dużo satysfakcji. Dzięki tobie ludzie mają szansę lepiej poznać Polskę. 

Mieszkam w Polsce już od dłuższego czasu. Przyjechałam z Białorusi, ale nie udało mi się jeszcze porządnie nauczyć języka. Główny powód to brak codziennego kontaktu poza Biedronką i zebraniem rodziców. Praktycznie nie mam okazji rozmawiać po polsku. Przy tym nigdy nie spotykałam się z dyskryminacją wbrew temu, co czasem można usłyszeć w mediach. Wręcz przeciwnie ludzie w codziennym życiu są zazwyczaj bardzo życzliwymi i otwarci. Są jednak takie momenty, kiedy chciałby się pożartować, pokazać swoje poczucia humoru i wtedy łatwiej to zrobić we własnym gronie. Czasem żartuję, że aż mi przykro, bo nie zobaczą jaką naprawdę jestem zabawną osobą. 

Niedawno postanowiłam, że już czas muszę w końcu porządnie zabrać się za naukę języka. Jako była nauczycielka angielskiego mam swoje metody. Uważam, że samo słuchanie nie wystarczy. Robię tak. Słucham kawałka twojego podcastu. Zatrzymuję i powtarzam za tobą. Zajmuje mi to trzy dni na jeden odcinek. Zawsze ustawiam budzik i uczy się przynajmniej godziny dziennie. Bez dyscypliny nie da się niczego osiągnąć. Kiedy już przesłuchałam cały tekst, przetłumaczę nieznane słowa i zrozumiem cześć, skracam tekst przy pomocy chat GPT do jednej strony A4 i uczy się na pamięć. 

Jako nauczyciel, że żeby coś wyciągnąć z głowy, najpierw trzeba to tam włożyć, a najlepiej działają gotowe wydarzenia i konstrukcje. Wtedy wypływają same w odpowiednim momencie. A w moim przypadku najlepsze efekty daje właśnie naukę przez opowiadanie z pamięci. 

Poza naukę języka interesują mnie też inne tematy, które poruszasz w swoich podcastach. Szczególnie te historyczne dużo myśli o tym co dzieje się teraz na świecie gry polityczne podziały między ludźmi. Im dłużej się temu przyglądam tym bardziej widzę że wciąż działa stara zasada dziel i rządź. 

Ludzie z natury są dobrzy, politykom zależy na tym by tworzyć obraz wroga wtedy łatwiej manipulować. Wielkość ludzi chce po prostu spokojnie żyć, wychować dzieci. To co mamy teraz to efekt systemu konsumpcyjnego, a w którym każdy walczy o dominację. Ktoś powie, że tak było zawsze, że to nasza zwierzęca natura, ale ja uważam, że mamy jeszcze drugą część ludzką i właśnie teraz jest czas, by pójść drogę twórczego rozwoju. 

Dlaczego teraz? Bo jeszcze nigdy w historii nie byliśmy tak blisko siebie. Dzięki technologii informacyjnej ludzie mogą się łączyć, budować poziomy, relacje, a gdy oni się umacniają, hierarchii zaczyna się rozpadać. Dlatego ważne, by nie ulegać obrazowi wroga, który ktoś nam podsuwa. Jeśli pojawia się niechęć do jakiegoś narodu z zapytam siebie, skąd ta myśl, czy naprawdę wiem, że ci ludzie są źli. A może właśnie gram w cudzą grę i tylko wierzę, wiem, że możemy wszystko zmienić. 

Teraz wydaje się, że płyniemy w jednej łodzi prosto ku wodospadowi. Ale jeśli wszyscy zaczniemy wiosłować w drugą stronę, wspierać się, wspierać się nawzajem, możemy zawrócić nurt. Możemy zbudować świat, w którym będziemy jedną cywilizacją, gdzie technologia będzie leczyć, pomagać, a nie niszczyć, gdzie znikną granice, gdzie staniemy się częścią tej wielkiej cywilizacji, której pisał ruski pisarz Jefremow, cywilizacja, która wybrała drogę tworczliwości, ale ten impuls musi wyjść od ludzi, bo politycy mają często mniej wolności niż mi. Nie mogą mówić to, co chcą. To ludzie muszą powiedzieć chcemy żyć i zacząć cenić życie każdego człowieka. Jak właśnie nie ulegać manipulacjom. 

Niektórzy powiedzą, że to brzmi jak utopia, ale może właśnie dlatego utopia uczyniony symbolem czegoś nierealnego, żebyśmy przestali wierzyć w zmiany. Może to też była manipulacja. Dlatego jestem przekonana, że w najbliższych latach Tak, czekają nas niesamowite wydarzenia i że połączy nas wspólny wróg, nie człowiek, ale klimat. To zagrożenia klimatyczne przypomną nam, że wszyscy jesteśmy po prostu ludźmi i że ratując innych ratujemy siebie. Jeśli spojrzeć na historię religię, to wszyscy prorocy mówili dokładnie to samo. Prawda była zawsze jedna, tylko zbyt długo ją dzielono. 

Piotrze, dziękuję ci za to, że poruszasz tak ważne tematy. Są oni bardzo bliskie temu, co czuję. Dajesz przestrzeń, by mówić i być usłyszanym. To wielka odpowiedzialność i wielka sprawa. Pa!

Dziękuję bardzo Elenie za ciekawe nagranie. Elena poruszyła kilka tematów. Między innymi mówiła o tym jak uczy się polskiego. To dla mnie ciekawe, bo sama jest nauczycielką angielskiego.

Wydaje mi się że Elena poleca te same metody, które ja polecam. Po pierwsze aktywne słuchanie i powtarzanie. Czasami zatrzymuje podcast, powtarza to co mówię, myślę, że to jest świetne podejście. Poza tym systematyczność i dyscyplina. Elena ustawia nawet budzik, żeby uczyć się co najmniej godzinę dziennie. Uczy się całych konstrukcji, jak powiedziała te konstrukcje później “wypływają same w odpowiednim momencie.” To jest niesamowite, ale ja mam dokładnie to samo uczucie. Ciekawe jest użycie sztucznej inteligencji, Elena skraca sobie długi tekst do  jednej strony A4 i uczy się go na pamięć. No tak, nauka na pamięć. To na pewno jest wspaniała metoda, zawsze chciałem tego spróbować, ale muszę Wam powiedzieć, że jestem zbyt leniwy na to.

A co w tym wszystkim najgorsze? Że nawet nie zauważymy, kiedy to się dzieje. Myślimy, że działamy sami, że to jest nasza decyzja. A tak naprawdę… to już tłum podjął decyzję za nas… cichą, niepisaną decyzję. Nikt o tym nie mówił, ale my to czujemy. Właśnie tak działa ta cała zbiorowa euforia albo histeria. No i niestety… politycy, marketerzy wielkich firm, czasem nawet influencerzy potrafią to wykorzystać i poprowadzić nas dokładnie tam, gdzie chcą.

Kochani, zatem kończę nasze dzisiejsze rozważania, chyba nic już mądrego nie powiem na ten temat, więc oddaję głos Wam, oddaje głos Ludmile, posłuchajmy co powiedziała.

Nagranie od Ludmiły

Dzień dobry panie Piotrze i wszystkim słuchaczom. To moje drugie nagranie. Na początku stycznia zaczęłam słuchać twoje podcasty codziennie. Obiecałam sobie, że jest jeśli dobrze zdam egzamin w szkole policealnej, to zrobię nagranie jeszcze raz. I teraz spełniam swoje obietnice. Dzisiaj posłuchałam twojego nowego podcastu “Kajakiem po wolność” i w młodości pływałam też kajakiem po rzekach Białorusi i powiem, że to trudne, ale bardzo ciekawe. Teraz jestem w trudnej życiowej sytuacji, ale mam cel i chociaż dla kogoś mogę się wydawać nierealne, staram się go osiągnąć i naprawdę mam nadzieję, że z Bogiem pomocą mi się uda. I kiedy słucham twoich podcastów, często myślę o tematach, których mówisz. Chciałam do ciebie napisać po tym, jak usłyszałam podcast język szczęście, że ci ludzie są szczęśliwi, ponieważ jak dzieci, ich poziom języka jest również taki jak dzieci. I Bóg kocha takich ludzi. Pan mówi nam wszystkim, abyśmy byli jak dzieci. Często gdy cię słucham, zapominam, że to nauka języka. Naprawdę lubię słuchać jak mówisz i tematy są bardzo interesujące. Dziękuję ci bardzo za twoją pracę. Życzę zdrowia i wszystkiego najlepszego. Pa!

Wielkie dzięki za życzenia! Dziękuję Ludmile za nagranie! Tak, to prawda, być jak dziecko jest wspaniale. Pod jednym warunkiem, że ktoś się nami opiekuje. Dziećmi opiekują się rodzice i dzięki temu one są szczęśliwe. Nami opiekuje się Bóg, albo jakaś inna siła wyższa… mam nadzieję, że tak jest. I wiecie co? To jest fajne, czuć się jak dziecko, bezpiecznie, z kimś, kto się nami opiekuje. Ale życie czasem wymaga od nas, żebyśmy sami wzięli sprawy w swoje ręce. I w tym jest cała sztuka. Zachować w sobie radość i ciekawość świata, jednocześnie umieć działać, mieć tą chęć rozwijania siebie. Tego Wam właśnie życzę! Pozostańcie w pewnym sensie dziećmi, ludźmi ufnymi, ciekawymi świata, ale jednocześnie silnymi, potrafiącymi zadbać o samych siebie.

Myślę, że ludzie z plemienia Piraha, o których mówiła Ludmiła tacy są. Oni nie są naiwni jak dzieci, oni potrafią o siebie zadbać, bo życie w Amazonii na pewno nie jest proste, ale z pewnością jest piękne.

Wielkie dzięki dla Ludmiły za nagranie, oczywiście czekam na kolejne nagrania od Was. Jesteście wspaniali, że przysyłacie je do mnie, że możemy w ten sposób sobie pogadać. Może to nie jest taka normalna rozmowa, ale ja czuję że coś w tym jest, czuję energię, która płynie z każdego nagrania, czuję że tam jest osoba, moja przyjaciółka, albo przyjaciel, którego nie znam osobiście, ale to jest ktoś z kim wymieniamy się energią.

Mam nadzieję, że też czujecie to samo. Im dłużej robię ten podcast, tym bardziej to czuję. Może się uzależniłem… o tak, to jest to, wasza energia wprowadza mnie w pewien euforyczny stan… zupełnie mi to nie przeszkadza, bardzo to sobie cenię i dziękuję Wam za to. To jest naprawdę wspaniałe uczucie.

Kochani, to tyle na dziś. Dziękuję wszystkim, którzy dotrwali aż do samego końca dzisiejszego podcastu. Pozostaje mi życzyć sobie i Wam naszego kolejnego spotkania. Do następnego razu kochani! Trzymajcie się zdrowo, pa, pa!

Join the VIP Club! — Dołącz do klubu VIP!

• Get access to authentic recordings, live webinars, transcripts, and exercises that will help you become fluent in Polish. Low monthly fee, no commitments – cancel anytime. Learn effectively and have fun doing it!
• Zyskaj dostęp do autentycznych nagrań, webinarów, transkrypcji i ćwiczeń, które pomogą Ci osiągnąć płynność w języku polskim. Niska miesięczna opłata, brak zobowiązań – możesz zrezygnować w każdej chwili. Baw się dobrze i ucz się skutecznie!

LEARN MORE

• RP502: Zbiorowa histeria
• RP501: Paweł Strzelecki
• RP500: Jubileusz!
• RP499: Tony Robbins
• RP498: Kajakiem po wolność
• RP497: Sprawiedliwy start
• RP496: Nowy prezydent Polski
• RP495: Złota Orda
• RP494: Rozmowa z Romanem
• RP493: Codex Gigas
• RP492: Longtermizm
• RP491: Język szczęścia
• RP490: Technofeudalizm
• RP489: Polish Language Voyage – Poznań
• RP488: Syndrom oszusta
• RP487: Nikola Tesla
• RP486: Sztuka odpuszczania