RP507: Rozmowa z Petrem

In this episode of the Learn Real Polish podcast, I invite you to listen to my conversation with Petr, a Czech living in Prague. We talk about Petr’s experiences learning Polish, as well as the similarities and differences between Polish and Czech, including the phenomenon of so-called “false friends” and unique Czech sounds. Petr is a Czech language teacher online, and his YouTube channel is called Autentická Čeština (Authentic Czech). Remember that premium members can read the full Polish transcript at realpolish.pl.

Muzyka:
–Stringed Disco by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Autumn Day by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Esperanza by Andy Lowe
–Herbatka – guitar cover by Kenn Faurschou.
–Other music was created using royalty-free samples from BandLab.com

* * *

Cześć! Witam was bardzo serdecznie, z tej strony melduje się Piotr, cieszę się, że znowu możemy się spotkać. Zapraszam Was na nowy odcinek podcastu po polsku. 

Jeśli słuchaliście poprzedniego odcinka to już wiecie czego się dzisiaj spodziewać. Ostatnio obiecałem, że będziemy rozmawiać z Petrem, zatem tak oczywiście będzie, ja zawsze dotrzymuję słowa. Udało nam się z Petrem spotkać w wirtualnej przestrzeni, udało się wszystko zarejestrować więc nie ma przeszkód, żebyśmy dziś tego nie posłuchali. 

Jednak zanim posłuchamy z Wami naszej rozmowy chcę opowiedzieć Wam o czymś. Ja oczywiście wiem o czym rozmawialiśmy z Petrem, bo to już było, prawda? Nie będziemy rozmawiać na żywo, to jest po prostu nagranie. Petr jest z Czech i po rozmowie z nim przyszło mi kilka rzeczy do głowy, o których chcę Wam teraz powiedzieć.

Ja już chyba się starzeję, bo coraz częściej wspominam swoje dzieciństwo. To jest ciekawe… Niestety to chyba jest prawda. Wszystko jedno. O co mi chodzi. Petr jest z Czech, już to mówiłem, prawda? Tak. Dziś mamy dwa osobne państwa Czechy i Słowację, ale kiedy byłem dzieckiem wtedy była Czechosłowacja, jedno państwo, ale nie o polityce chciałem powiedzieć.

Mając 7 czy 10 lat nie interesowała mnie polityka, ale interesowały mnie bajki. Codziennie o godzinie 7:00 wieczorem, czyli o 19:00 była jakaś bajka dla dzieci. I pamiętam, że siedziałem wtedy bardzo blisko telewizora, żeby obejrzeć bajkę w spokoju, żeby nikt mi nie przeszkadzał. To było tylko 10 minut, ale bardzo ważne 10 minut w całym dniu. Z reguły nie wiedziałem jaka bajka będzie danego wieczoru do obejrzenia, ale bardzo się cieszyłem gdy był Żwirek i Muchomorek, czyli “Bajki z mchu i paproci”. To były takie dwa leśne skrzaty i ta bajka była bardzo pięknie zrobiona pod względem plastycznym. Przez 10 minut byłem jakby w innym świecie. Bardzo to lubiłem.

Oczywiście inne bajki też były wspaniałe. Pamiętam Krecika, Rumcajsa, Cypiska, Makową panienkę, to były bajki zupełnie inne niż te które przychodziły do nas z Ameryki. Te bajki były niezwykle sympatyczne. To był świat kultury, świat harmonii, świat przyjaźni, radości. 

Oczywiście lubiłem też bajki Amerykańskie. Raz na tydzień, w poniedziałek o 17:00, można było zobaczyć Misia Yogi, Pixi i Dixi, albo Psa Huckleberry. Tam była szybka akcja, ciągłe pościgi, bijatyki. To oczywiście też mi się podobało. Ale muszę Wam powiedzieć, że to co zostało w mojej głowie, to co pamiętam do dziś, to ten spokój… spokój, miłe postacie z bajek czechosłowackich. Bardzo fajne to były bajki, bardzo inne niż to co mamy teraz. Ja nie mówię, że socjalizm był lepszy, nie tego nie powiedziałem! Mówię tylko, że kiedy sobie przypomnę, kiedy sobie pomyślę, to bardzo mi się podobała pewna wrażliwość, która wtedy była na świecie… Nie wiem czy na całym… może tylko ja miałem takie wrażenie z dzieciństwa. I bardzo podobały mi się te czechosłowackie bajki i właśnie o tym sobie przypomniałem rozmawiając z Petrem. To znaczy, rozmowa z Petrem przypomniała mi o tych bajkach i trochę się tak rozczuliłem.

W ogóle kiedy Polacy słuchają języka czeskiego to się rozczulają, język czeski brzmi dla nas tak jakby ktoś mówił do dziecka. Jakby specjalnie wydłużał niektóre dźwięki, żeby wszystko brzmiało bardziej sympatycznie. Pane Nováku! Konec vám kouká! To není konec, to je můj celej. Tak brzmi czeski w moim wykonaniu.

Kochani, zatem zapraszam Was bardzo serdecznie, posłuchajcie naszej rozmowy z sympatycznym Petrem. Zapraszam!

I tak się skończyła nasza rozmowa. Jeszcze raz bardzo dziękuję Petrowi. Bardzo ciekawie było porozmawiać troszkę o naszych językach, które są jednocześnie bardzo podobne, ale również różne. Ja z ciekawości wszedłem sobie jeszcze na kanał Petra Autentická Čeština i posłuchałem 10 rad dla chcących zdać egzamin z języka czeskiego. Pomyślałem sobie — Te rady na pewno są  bardzo uniwersalne, nie dotyczą tylko języka czeskiego. Wszystkie rady Petra są świetne, ale jedna spodobała mi się najbardziej: Nebojte se chyb!

To jest bardzo dobra rada, prawda? Nie bójcie się błędów! Nebojte se chyb!

Słowo chyb w języku czeskim oznacza błąd. Nie wiem, czy znacie polskie słowo chybić. Dawno temu miało ono związek z ruchem, z kołysaniem się, z wahaniem. To znaczenie w pewnym sensie przetrwało do dziś. Na przykład mówimy, że stół jest chybotliwy – czyli się rusza, waha się.

Siedzieliście kiedyś w restauracji przy chybotliwym stole? Mnie się to czasem zdarza. Wtedy podkładam kawałek papieru pod jedną nogę i stół przestaje się chybotać, przestaje się kołysać, przestaje się wahać. Już nie jest chybotliwy.

Człowiek również może się wahać, prawda? Wahamy się, gdy nie wiemy, co wybrać. Wtedy mówimy: chyba wybiorę to… a po pewnym czasie, po namyśle zmieniamy zdanie.

Słowo chyba pojawia się, gdy nie jesteśmy czegoś pewni, gdy się wahamy właśnie. Gdy się wahamy czy coś jest prawdą, czy coś jest kłamstwem. Ciekawe, prawda? Mówimy chyba, kiedy wątpimy, nie jesteśmy do końca przekonani.

I teraz spójrzmy na inne znaczenie. Mówimy, że ktoś chybił – czyli nie trafił w cel. Ktoś strzela strzela z pistoletu do tarczy i może albo trafić, albo chybić. Jeśli chybię, czyli nie trafię do celu, to znaczy, że popełniłem błąd. Więc nic dziwnego, że po czesku chyb oznacza właśnie błąd. Moim zdaniem to naprawdę ciekawe!

Nie wiem, czy czasem gracie w Lotto. Trzeba tam skreślić liczby, a jeśli trafimy te, które zostały później wylosowane, dostajemy nagrodę, hurra! Ale jeśli chybimy to oczywiście nic nie dostajemy. Ale nie musimy wybierać liczb samodzielnie – można grać na chybił trafił. Wtedy maszyna losuje liczby za nas. Gra na chybił trafił.

Podobnie w życiu: kiedy mamy za dużo danych do przeanalizowania i nie wiemy, jaką decyzję podjąć, nie wiemy co wybrać. Czasami możemy po prostu zrobić coś na chybił trafił – bez długiego zastanawiania się.

Kochani, to tyle na dziś! Jeszcze raz dziękuję Wam w imieniu Petra i swoim, za wysłuchanie dzisiejszego odcinka podcastu po polsku. Dziś wspólnie nauczyliśmy się trochę czeskiego również, prawda? To fajne, ja uwielbiam codziennie się czegoś nauczyć, chociaż jednej małej rzeczy się dowiedzieć… czegoś tycieńkiego, czegoś małego. Warto jest dowiedzieć się czegoś każdego dnia. Jest mnóstwo rzeczy, ciekawych rzeczy na świecie… ciekawych rzeczy i uwielbiam się o tych rzeczach dowiadywać.

Wspaniałe jest to, że wielu rzeczy mogę się uczyć właśnie od Was, jesteście specjalistami w najprzeróżniejszych dziedzinach, jesteście mistrzami w sprawach o których ja odważam się tutaj mówić. Opowiadam tu przeróżne rzeczy o historii, filozofii, psychologii, czy innych sprawach, ale przecież ja nie jestem alfą i omegą. Wśród Was są specjaliści którzy wiedzą o wiele więcej niż ja na te tematy i oczywiście ja mogę zrobić błędy, mogę powiedzieć jakieś głupstwa, mogę powiedzieć coś nieprecyzyjnie. Potem usłyszą to historycy, psychologowie, specjaliści… i co? Nic! Nic się nie dzieje.

Pamiętacie co mówił Petr: Nebojte se chyb! Nie bójcie się błędów! Oczywiście, że mogę zrobić błędy, mogę powiedzieć głupoty, ale mam nadzieję, że Wam to bardzo nie przeszkadza. Każdy robi błędy, prawda? Ten nie robi błędów, kto nic nie robi! Taka jest prawda i tego będziemy się trzymali.

Róbcie błędy, bądźcie sobą, nie przejmujcie się głupotami. Pamiętacie, czekam na nagrania od Was. Dziś już nie posłuchamy żadnego nagrania, ale następnym razem na pewno to zrobimy. Już teraz serdecznie zapraszam Was na następny odcinek. Czekam też na komentarze od Was, czekam na wiadomości od Was. Piszcie do mnie, odzywajcie się!

Dziękuję Wam bardzo serdecznie za dziś i zapraszam następnym razem. Trzymajcie się zdrowo! Cześć, na shledanou, pa, pa! 

Join the VIP Club! — Dołącz do klubu VIP!

Real Polish PODCAST, Seria 14 (2025) | POSTĘP:
Seria 14 (2025)

• RP507: Rozmowa z Petrem
• RP506: Konkurs chopinowski
• RP505: Zyski i koszty
• RP504: Żyjemy w spektaklu
• RP503: Kosmiczny spacer
• RP502: Zbiorowa histeria
• RP501: Paweł Strzelecki
• RP500: Jubileusz!
• RP499: Tony Robbins
• RP498: Kajakiem po wolność
• RP497: Sprawiedliwy start
• RP496: Nowy prezydent Polski
• RP495: Złota Orda
• RP494: Rozmowa z Romanem
• RP493: Codex Gigas
• RP492: Longtermizm
• RP491: Język szczęścia
• RP490: Technofeudalizm
• RP489: Polish Language Voyage – Poznań
• RP488: Syndrom oszusta
• RP487: Nikola Tesla
• RP486: Sztuka odpuszczania

---