RP465: Eksperyment psychologiczny

This is the Learn Real Polish Podcast! In this episode, I will tell you about the Rosenhan experiment, conducted to determine the validity of psychiatric diagnoses. As always, I’ll explain everything as simply and clearly as possible. My goal is to provide you with interesting material to help you learn Polish. Listening and reading are the best ways to learn languages. Please consider becoming a premium member at realpolish.pl to gain access to Polish transcripts of this episode and all podcast episodes.

Muzyka:
–Stringed Disco by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Autumn Day by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Esperanza by Andy Lowe
–Herbatka – guitar cover by Kenn Faurschou

* * *

Cześć! Witam wszystkich bardzo serdecznie. Mam na imię Piotr, a to jest podcast, w którym możecie posłuchać czegoś interesującego po polsku. Zawsze staram się opowiadać wszystko tak, żebyście jak najwięcej zrozumieli, mam nadzieję, że i tym razem to mi się uda.

Często mówię o tym, że trzeba słuchać i czytać rzeczy, które są dla nas zrozumiałe, bo w ten sposób uczymy się najszybciej. Czytamy, słuchamy i w ten sposób się uczymy, podobnie jak robią to dzieci. W naszym mózgu powoli budujemy swoją, można powiedzieć, osobowość w nowym języku i nie musimy tłumaczyć na swój język ojczysty. Nasz mózg pracuje od razu w nowym języku.

Niektórzy mówią jednak, że to wszystko jest prawda, ale ich to nie dotyczy, ponieważ albo są już za starzy, albo po prostu nie mają talentu do nauki języków obcych.

Ja nie jestem już bardzo młody, nie uważam żebym był bardzo stary, mam 56 lat. Myślę, że słuchają mnie również osoby w moim wieku, albo nawet starsze ode mnie. Kiedyś też myślałem, że nie mam żadnych zdolności językowych, ale teraz myślę zupełnie inaczej.

Słuchajcie, im więcej używamy naszego mózgu, tym staje się on bardziej plastyczny. Istnieje takie pojęcie neuroplastyczności mózgu. To jest zdolność mózgu do tworzenia nowych połączeń nerwowych. To nie jest nic wyjątkowego, to jest zupełnie powszechna cecha neuronów w całym naszym układzie nerwowym.

Bardzo łatwo możemy zaobserwować jak to się dzieje, zobaczyć efekty neuroplastyczności. Zauważono, że wszelka aktywność fizyczna, która wymaga koncentracji, nauki nowych czynności, powoduje poprawę funkcji umysłowych, powoduje zwiększenie siły połączeń synaptycznych.

To samo dotyczy aktywności umysłowej. Rozwiązywanie różnych problemów, gry logiczne, nauka języków, te rzeczy również wzmacniają połączenia między neuronami.

Nasze neurony zachowują się trochę jak mięśnie. Jeśli nie używamy mięśni to one bardzo szybko zanikają. Jeśli ktoś z Was miał złamaną rękę, albo nogę to na pewno wie, że po kilku miesiącach nieużywania, mięśnie po zdjęciu gipsu były o wiele słabsze niż w zdrowej ręce lub nodze i ta chora ręka wymagała rehabilitacji. I podobnie jest z naszym mózgiem.

Ja bardzo lubię sport, lubię jeździć na rowerze, ale wiecie co, ćwiczenia umysłowe, czytanie, granie w szachy, nauka języków, jest też bardzo fajna. Myślę, że trzeba robić i to, i to. Coś dla ducha i coś dla ciała.

Ucząc się języka tak jak Wam polecam, stale dostarczacie do mózgu zrozumiały materiał. To oznacza, że wciąż powtarzacie to samo. Skoro to rozumiemy, to znaczy, że słyszeliśmy to już kiedyś, albo domyślamy się z kontekstu co to znaczy. Zatem dla mózgu to są ciągłe powtórki. W ten sposób tworzy się w mózgu model językowy. W ten sposób tworzy się właśnie ta osobowość w nowym języku.

W jednym z podcastów opowiadałem o pewnym człowieku, który przestał mówić, pamiętacie? Opowiadałem wtedy o obszarach w mózgu, które są odpowiedzialne za nasze rozumienie oraz za tworzenie, za przyjmowanie i wytwarzanie języka.

Im częściej wzmacniamy połączenia nerwowe w tych regionach mózgu, tym lepiej rozumiemy i lepiej produkujemy nowy język. Na tym to właśnie polega.

Dlatego każdy może nauczyć się nowego języka. Nie ma znaczenia ile masz lat, nie ma też znaczenia czy masz do tego zdolności. Każdy, każdy z nas ma te zdolności, bo każdy z nas ma tę maszynę do nauki języków w swojej głowie. Nasz mózg uczy się podświadomie. Mózg jest naprawdę niesamowity. Dziś będę mówił trochę o rzeczach związanych z mózgiem. To za moment, bo teraz chcę zaprosić Was na nagranie. Jak zwykle na początek słuchamy nagrań od Was. Tym razem posłuchamy nagrania od Andiego. Zapraszam bardzo serdecznie, posłuchajmy.

Nagranie od Andiego

Cześć Piotr! Jestem Andy, jestem (mam) 30 lat i jestem z Anglii. Od 6 lat mieszkam w Polsce, w Gdańsku. Korzystam z twoich materiałów od kilku tygodni. Teraz jestem bardzo, bardzo szczęśliwy, ponieważ czuję się bardzo pewnie, zwłaszcza gdy idę do sklepu na przykład. Wcześniej potrafiłem mówić, ale miałem po prostu blokadę i byłem zbyt nieśmiały żeby tylko mówić po prostu. Mam polskiego partnera i mieszkam nad jego rodzicami, więc codziennie rozmawiam z nimi po polsku i mogę poćwiczyć. Pracuję jako nauczyciel języka angielskiego i odwiedzam studentów. Obecnie uczę się aby zostać pilotem linii lotniczych, co było moim marzeniem od 5 roku życia. Moje marzeniem jest przeprowadzka do Hiszpanii, ponieważ mówię po hiszpańsku, a mój ojciec mieszka na Majorce. Słucham twoich podcastów każdego dnia, kiedy spaceruję lub biegam z moim psem, który jest setem irlandzkim. Nazywa się Bursztyn. Mam też królika o imieniu Pusia, który biega swobodnie po moim salonie. Naprawdę podobają mi się wszystkie interesujące tematy, które nam przedstawiasz, a także powtarzam polskie histerie i ćwiczenia słuchowe. Mam nadzieję, że za rok będę praktycznie mówić płynnie. Wiem, że trwało to dużo czasu, ale nauka języków to moje hobby. Lubię też ćwiczyć, czytać i rysować, ale myślę, że mam największą obsesję tylko uczyć języków obcych. Chcę również zacząć uczyć się włoskiego, francuskiego i niemieckiego, po prostu słuchając i nie skupiając się zbyt na gramatyce. Dla mnie najważniejszym aspektem nauki to być pewnym siebie w mówieniu jest po prostu słuchanie i powtarzanie, a nie skupianie się wyłącznie na rzeczach gramatycznych, wiesz? tego właśnie staram się uczyć moich uczniów. na razie chciałem podziękować za udostępnienie nam materiałów i mam nadzieję, że wkrótce się umówimy więcej. Do usłyszenia, trzymaj się zdrowo, pa, pa!

Wielkie dzięki Andy za nagranie! Już sześć lat Andy mieszka w Polsce, ale powiedział, że dopiero teraz czuje się pewny siebie, nie boi się mówić po polsku w sklepie, na ulicy.

Andy jest nauczycielem angielskiego, więc ma, można powiedzieć, doświadczenie obustronne. Sam uczy się języka polskiego i pomaga Polakom uczyć się angielskiego. Andy uczy się też innych języków obcych i mówi, że nie skupia się na gramatyce, zamiast tego dużo słucha i czyta.

To chyba wszystko co chciałem opowiedzieć na ten temat. Zachęcam Was do obejrzenia filmu “Kuracja” jeśli znajdziecie go na YT. To jest dosyć stary film, ale myślę, że jest dosyć ciekawy. Teraz kiedy znacie już fabułę tego filmu myślę, że będzie Wam o wiele łatwiej zrozumieć to co tam się dzieje.

A teraz, tak jak obiecałem posłuchamy nagrania od Władimira. Zapraszam bardzo serdecznie!

Nagranie od Władimira!



Cześć Piotrek! Chciałem ci zapisać nagranie tyle razy, że zapomniałem wymówki. Od razu to było po pierwszych postępach, kiedy rozumiałem więcej rzeczy, po słuchaniu właśnie twoich podcastów. Potem po znalezieniu nowej pracy, potem po zdobyciu karty pobytu, potem po pierwszej przeczytanej książce itd. Minęło dwa lata. Mam na imię Władimir, przyjechałem z Białorusi i od razu zacząłem podnosić poziom języka. Najpierw to były tabele Google Sheets, kolekcjonowałem tam słówka w sposób: co usłyszę, to zapiszę. Więc gramatyka powstała bardziej szybciej, niż moje mówienie. Uczyłem tam się słów codziennych, w domu, w autobusie, gdziekolwiek, bo z telefonu łatwo jest mieć dostęp do tabel Google i uczyć się przy okazji. Potem poszczęściło mi się trafić do polskiej firmy i tam skorzystała z tego powodu, także mogłem słuchać różnych audio nagrań, radio to było na początku. Słuchałem stand-up’y, nie rozumiałem nic. Różne takie rzeczy, ale to trudne do zrozumienia było, aż potem twoja słuchaczka Aleksandra poleciła mi twoje podcasty. uczyliśmy się razem w szkole policealnej w świetnym mieście Poznań. I Aleksandra, jeżeli to słyszysz to jestem tobie wdzięczny. No i stało to się literalnie (dosłownie) rewolucją w uczeniu, bo zmieniło sporo rzeczy w pozytywny sposób, ja tak liczę. Po pierwsze co zauważyłem, że wybierasz ciekawe tematy, dobrze podchodzisz do ich analizy, widać, że czytasz, no i w końcu to fajnie brzmi, bo zachwyca. Przesłuchałem prawie wszystkie twoje podcasty do idiomów, dalej już nie mogłem, bo za krótkie były, nie mogłem zmieniać w trybie pracy tak szybko nagrań, ale tak czy inaczej każda taka lekcja odbiła się w moim sercu, zostawiła swój dobry ślad i najbardziej dla mnie była brzmiejąca… to był podcast o powieści Piaseckiego “Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy”. Później przeczytałem tą książkę i nie żałuję, bo mimo tego że sama działalność bohaterów jest kontrowersyjna, nieuzasadniona prawem cywilnym, ale jej język literacki wybacza swoją filozofię i opisuje rzeczywistość tych czasów w taki sposób , że brzmi to ludzko, że słychać to pragnienie do wolności, przygód, do stosunków międzyludzkich, no i w końcu oddaje to taką dużą niesamowitą tęsknotę. Na tyle, że zachciałem nagrać nowe kino (film) według opowieści, jeżeli by to się udało. Na razie jestem wciąż pracownikiem w tej firmie, gdzie trafiłem dzięki twoim podcastom. Równolegle dużo się intensywnie rozwijam. Uczę się angielskiego, uczę… intensywnie programuję, robię swoją stronę internetową, która musi powstać jako sieć społecznościowa dla filmowców. Będzie pomagała ludziom w znalezieniu pracy lub w nakręceniu filmu, całej organizacji. No i tak dalej co dotyczy branży. No i właśnie powstała ta strona dzięki dużej pomocy Chatu GPT, o którym też masz lekcję. Też słuchałem tej lekcji. Dziękuję za to. Mogę tylko powiedzieć, że nie stanie się to zamiennikiem programistów, na razie nie stanie, ale będzie dobrym narzędziem do pomocy. No i właśnie mi pomogło. W końcu chciałem ci podziękować za dobrą pracę. Za dobrą pracę dla ludności. Liczę, że twój podcast można śmiało dołączyć do grona państwowych kulturalnych narzędzi. te narzędzie budują dobre relacje między narodami, a szczególnie pracują na korzyść Polski. Także chciałem podziękować Polakom za pomoc i wsparcie setek tysięcy ludzi, którzy także pragną wolności oraz zachowania własnej ludzkiej godności. W końcu jeszcze gratuluję ci z okazji Nowego Roku, który jeszcze nie nastąpił, ale wkrótce, oraz życzę nowych sukcesów, zdrówka, nowych ciekawych ludzi i nowych ciekawych tematów, chciał i pragnienia dalszych postępów i żeby mucha nie siadała, pa!

Wielkie dzięki Władimir! Twoja droga jaką przeszedłeś podczas nauki polskiego jest bardzo typowa. Od nauki list słów, zasad gramatycznych do słuchania i czytania. Tak to jest, na początku wydaje nam się, że tak to działa. Trzeba nauczyć się słów, oraz algorytmu języka. Władimir jest programistą, więc tym bardziej tak mógł myśleć. Programista uczy się słów kluczowych języka programowania, uczy się potem gramatyki tego języka, czyli sposobu zapisywania komend i dzięki temu może porozumiewać się z komputerem, może używać tego języka. Tak to działa wśród programistów.

Ale z językami, którymi mówimy, z językami naturalnymi jest zupełnie inaczej. Gramatyka jest bardziej skomplikowana, liczba słów jest przeogromna. Pewnie dlatego słuchanie, czytanie, nauka podświadoma działa o wiele lepiej w tym przypadku.

I Władimir tak zrobił. Na szczęście spotkał Aleksandrę, która poleciła słuchanie podcastów. Pozdrawiam przy okazji Aleksandrę. Wielkie dzięki za polecenie właśnie mojego podcastu. Władimir również dużo czyta, czyta książki i tak jak słyszycie, ma świetne rezultaty, pięknie mówi po polsku.

Jeszcze raz bardzo dziękuję za nagrania Andiemu i Władimirowi. Czekam na następne nagrania od Was. Opowiadajcie co słychać u Was. Czasami zdarza się tak, że trzeba poczekać trochę na ukazanie się waszych nagrań w podcaście. Andy i Władimir czekali aż dwa miesiące, ich nagrania przyszły do mnie na sam koniec poprzedniego roku. Mam nadzieję, że to nie jest problem dla Was, że nie macie mi tego za złe. Staram się po kolei umieszczać nagrania od Was, najczęściej słuchamy dwóch nagrań, ale czasami tylko jednego i wtedy kolejka robi się trochę dłuższa, musicie trochę dłużej czekać na swoje nagranie.

Mimo wszystko polecam Wam zrobić nagranie i wysłać do mnie. W przyszłości będziecie mogli posłuchać swojego nagrania. Może za kilka lat to zrobicie i to będzie bardzo fajne wspomnienie. Tak mi się wydaje.

Kochani, na sam koniec chciałbym zaprosić Was do klubu VIP na mojej stronie. Myślę, że to jest fajne rozszerzenie do podcastu. Po pierwsze będziecie mieli transkrypcję do wszystkich odcinków, a po drugie będziecie mieli dostęp do wielkiej biblioteki materiałów, które dla Was przygotowuję. Każdego tygodnia dodaję dwie rzeczy do klubu VIP. To są różne rzeczy. Teraz na przykład teraz oglądamy tam film. To jest amerykański western z 1923 roku. Takie stare filmy są nieme, to znaczy, że nie ma w nich dialogów, aktorzy nic nie mówią. Nie ma dźwięku.

Pewnie się zdziwicie — Skoro aktorzy nic nie mówią, to jak można nauczyć się mówić? — I to jest właśnie bardzo fajne, bo film niemy jest tak zrobiony, żeby rozumieć co się dzieje zupełnie bez słów. Oglądamy razem film, a ja opowiadam Wam po polsku oczywiście to co widzimy.

Myślę, że to jest wspaniały przykład tak zwanego comprehensive input, czyli zrozumiałej treści, o której mówi sam Stephen Krashen. Nie ma już czasu, żebym mówił o teorii nauki języków Stephena Krashena, kiedyś już to robiłem i pewnie nie raz będę jeszcze mówił o tym, bo to jest naprawdę rewolucyjna sprawa. Teoria, która zmieniła podejście do nauki języków.

Zatem zapraszam Was na moją stronę do internetu, ta strona nazywa się realpolish.pl Tam oprócz klubu VIP znajdziecie jeszcze dwa kursy. Jeśli zastanawiacie się jak to wszystko działa, co tam jest w środku to napiszcie do mnie przez formularz kontaktowy, że potrzebujecie próbki. Ja wyślę do Was e-mail i opiszę jak wszystkiego używać i czego się spodziewać po tych kursach. Ok?

Doskonale! Jesteśmy umówieni. Wchodźcie na stronę realpolish.pl i w formularzu kontaktowym wpiszcie swój adres email z dopiskiem “Cześć, Piotr! Wyślij mi próbki!”. To wszystko, to wystarczy.

Kochani, to wszystko na dziś. Dziękuję wszystkim bardzo serdecznie za wysłuchanie podcastu aż do samego końca. Mam nadzieję, że nikogo nie doprowadziłem historią… historią “Kuracja” do palpitacji serca, że pomogła Wam melisa.

Mam nadzieję, że po prostu bawiliście się tak samo dobrze słuchając podcastu jak ja przygotowując go i nagrywając. Trzymajcie się zdrowo, mam nadzieję, że usłyszymy się następnym razem. Cześć, pa, pa!

JOIN VIP CLUB!

Use VIP Club training and start understand​ing REAL POLISH content​,​ not ​material prepared specifically for learners

LEARN MORE

• RP482: Pięć stylów miłości
• RP481: Joker i Stańczyk
• RP480: Nexus
• RP479: Jan III Sobieski i Marysieńka
• RP478: Postprawda
• RP477: Po Olimpiadzie w Paryżu
• RP476: Problemy, problemy…
• RP475: Henryk Sienkiewicz
• RP474: Potop szwedzki
• RP473: Lingwistyka
• RP472: Łódź
• RP471: Kolory osobowości
• RP470: Polish Jokes
• RP469: Absurdyzm
• RP468: Synchroniczność
• RP467: Ludzie i psy
• RP466: Dylemat więźnia – zdradzić czy współpracować
• RP465: Eksperyment psychologiczny
• RP464: Putin kontra Nawalny
• RP463: Roald Amundsen
• RP462: Dowód na reinkarnację
• RP461: Polityka w Polsce w XXI wieku