This episode of the Learn Real Polish Podcast is about pasta. In Poland we usually don’t eat pasta very often. Potatoes are what we eat almost every day, but I think pasta is becoming more and more popular. As always, I want to give you interesting content to work with. Please listen and read the transcription of the podcast to improve your Polish.
-For active members only-
-For active members only-
Muzyka:
–Stringed Disco by Kevin MacLeod (incompetech.com)
–Autumn Day by Kevin MacLeod (incompetech.com)
Licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Esperanza by Andy Lowe
–Mozart – Sonata No. 13 In B Flat Major, K.333 – I. Allegro by Brendan Kinsella is licensed under a Public Domain License.
–Yankee Doodle by The United States Army Old Guard Fife and Drum Corps is licensed under a Public Domain Mark 1.0 License.
Wypowiedzi:
–Gazeta.pl – Prof. Kowal: Nie jestem za tym, żeby młodym nawijać makaron na uszy
https://www.youtube.com/watch?v=lIWKA1wA7iI
–Macron nawijał nam makaron na uszy
https://www.facebook.com/sypniewskimarcin/videos/208207563908357/
***
Cześć moi drodzy! Witam wszystkich bardzo serdecznie i zapraszam na nasze dzisiejsze spotkanie. Cieszę się, że macie chęć posłuchać czegoś po polsku, wybraliście właśnie mój podcast, to niesamowite.
To jest oczywiście podcast dla uczących się języka polskiego, nie wiem czy powinieniem to mówić, bo skoro mnie znaleźliście to szukaliście właśnie takiego podcastu.
Prawdopodobnie chcieliście rozwijać się, doskonalić swój język polski, mieliście chęć trenować rozumienie ze słuchu i pomyśleliście — Poszukam czegoś po polsku, poszukam jakiegoś podcastu po polsku i posłucham go. — Jeśli tak było i słuchacie mnie pierwszy raz, to chciałbym się Wam przedstawić. Mam na imię Piotr, mieszkam w Warszawie i prowadzę dla Was ten podcast od ponad 10 lat.
Ale może było trochę inaczej, może już mnie znacie i pomyśleliście — Dziś wyszedł nowy odcinek podcastu Piotra, chętnie posłucham o czym dziś będzie. — Jeśli tak było, to jestem bardzo szczęśliwy z tego powodu, bo to znaczy, że lubicie to co robię i chętnie wracacie do mojego podcastu. Wielkie dzięki za to.
Zatem wszystkim dziękuję bardzo serdecznie i witam starych i nowych słuchaczy. Dziękuję Wam za to, że mnie słuchacie, bo przecież gdyby Was nie było, to nie byłoby również tego podcastu. Cieszę się bardzo, że jesteście. Jeszcze raz wielkie dzięki dla wszystkich!
Kochani, naszym zwyczajem jest na początek posłuchać tego co do mnie przesyłacie. Jesteście niesamowici, jesteście wspaniali, że przysyłajcie do mnie swoje nagrania, że poświęcacie swój czas, robicie nagranie i wysyłacie je do mnie. To jest dla mnie wielka nagroda i wielka przyjemność, słuchać to czego nagraliście i słuchać waszych historii. Jak się uczycie? Dlaczego się uczycie? To wszystko bardzo ciekawe i inspirujące.
Dziś na początek posłuchajmy nagrania od Oli. Zapraszam serdecznie.
Nagranie od Oli
Cześć Piotr! Mam nadzieję, że ty i twoja rodzina macie się dobrze i jesteś w dobrym nastroju. Mam na imię Ola. Jestem projektantem z Białorusi, z takiego miasta jak Witebsk. Od dawna chciałam dla ciebie, Piotr, coś zapisać, ale cały czas znajdowałam wymówki, że nie mówię wystarczająco dobrze.
Moja historia z nauką języka polskiego nie była miłością od pierwszego wejrzenia. Na ostatnim roku studiów zapisałam się na darmowy kurs języka polskiego w Instytucie Języka Polskiego na moim uniwersytecie. Moim pragnieniem było nauczyć się po prostu innego języka, oprócz angielskiego. Ale nie miałam motywacji do nauki języka polskiego, więc zrezygnowałam z kursu po roku. Nie podobało mi się to, ponieważ w mojej grupie było około 20 osób i nie mówiliśmy zbyt wiele po polsku.
Po studiach na uniwersytecie zostałam zaproszona przez znaną mi polską fundację, w której kiedyś byłam w ramach programu Study Tours to Poland na wolontariacie w Warszawie. Study Tours to Poland jest to dwutygodniowy program edukacyjny dla aktywnych studentów z Białorusi, Ukrainy, Rosji i Mołdawii. Byłam na nim jako student i byłam bardzo, bardzo zainspirowana. I dlatego do propozycji bycia wolontariuszką w tej fundacji zgodziłam się oczywiście od razu. Ponieważ miałam najszczęśliwsze wspomnienia z tego programu, więc mieszkałam w Polsce przez rok.
Czytałam, znalazłam twoje podcasty, bardzo dużo ich słuchałam, próbowałam rozmawiać z przyjaciółmi i kolegami. Słuchałam polskiej muzyki i polskiego rapu. Czasami chodziłam na zajęcia z polskiego ze studentami ze stypendium Kirklanda, chodziłam na wystawy, różne imprezy. jeszcze chodziłam na Speaking Club gdzie spotykałam różnych ciekawych ludzi i rozmawialiśmy po polsku. Byłam jednak zła na siebie, że nie uczyłam się powoli. Chciałam dobrze mówić już w pierwszym tygodniu.
Z początku tylko rozumiałam co mówią Polacy, ale nie mogłam nic powiedzieć. Po 4 miesiącach zaczęłam mówić płynniej, zaczęłam być pewna siebie. Wtedy zaczęłam chłonąć wszystko jak gąbka. Zakochałam się w Polsce i podróżowałam po kraju, w górach i nad morzem, ale w moim sercu na zawsze pozostanie Warszawa. To teraz mój drugi dom. Rok temu wróciłam na Białoruś w czas gorącej walki politycznej do mojego chłopaka, teraz już męża.
Pobraliśmy się w sierpniu tego roku. Mój mąż był bardzo zainspirowany moimi opowieściami o Polsce i teraz również uczy się polskiego, abyśmy razem wrócili do polski. Od razu poleciłam twoje podcasty, a on powiedział o nich w swojej grupie polskiego. I oni wszyscy słuchają twoich podcastów teraz. Wkrótce mąż zrobi też dla ciebie nagranie. W najbliższej przyszłości chcemy przenieść się do Polski, aby żyć i pracować, ja jako projektant, a on jako inżynier.
Mam nadzieję, że się uda, bo śpię i widzę Warszawę oraz moich przyjaciół, którzy tam zostali. Dziękuję Piotr bardzo za twoje podcasty. Nie przestawaj robić ich. Pomagasz nam wszystko w nauce języka polskiego. I ode mnie jest pomysł na temat podcastu. Czy możesz nam powiedzieć o silnej polskiej szkole plakatu graficznego? Bo polscy artyści byli jednymi z najsilniejszych w tej sztuce. Jest jeszcze wiele innych rzeczy, które chciałabym powiedzieć, ale nie chcę zabierać twojego czasu w podcaście. Następnym razem zrobię nagranie już z Polski, z Warszawy. Jeszcze raz dziękuję za twoją pracę. Wszystkiego najlepszego i do usłyszenia wkrótce, pa, pa!
Wielkie dzięki, Olu! Wspaniałe nagranie i niesamowita historia. Myślę, że to jest trudna historia, trudna decyzja o opuszczeniu swojego kraju i o emigracji. Ola już wkrótce razem z mężem przenosi się do Warszawy i jest oczywiste, że język polski będzie im niezwykle potrzebny.
Dziękuję bardzo, że poleciłaś moje podcasty mężowi. Oczywiście czekam z niecierpliwością na nagranie również od niego. Mam nadzieję, że przyśle nagranie już wkrótce.
Ogólnie zachęcam Was do słuchania jak najwięcej, bo to jest najlepsza metoda nauki. Już nie raz o tym mówiłem. Im więcej słuchacie, tym więcej rozumiecie i tym lepiej mówicie.
Jak już się Wam znudzą filmiki kulinarne, to zapraszam Was do mojego klubu VIP, tam znajdziecie bardzo dużo materiałów do słuchania i czytania. Jeśli będziecie codziennie oglądać jeden, dwa filmy, a może nawet trzy filmiki to jestem pewny, że po kilku miesiącach zrobicie bardzo duży postęp. Zapraszam Was do klubu VIP.
Kochani, teraz to już naprawdę wszystko. Dziękuję bardzo Oli za świetne nagranie. Oczywiście czekam na nagrania również od Was. Przysyłajcie do mnie swoje nagrania. Nie martwcie się, że zrobicie błędy. Nie bójcie się błędów. Każdy je robi, błędy są normalną rzeczą. Najważniejsze, że pokonacie swój strach, być może pomożecie innym, będziecie inspiracją dla innych. W ten sposób tworzymy tu coś bardzo fajnego. Wydaje mi się bardzo przydatnego. Na razie jest nas mało, jesteśmy w mniejszości, ale nieważne damy radę, damy radę i będziecie mówić świetnie po polsku. Jestem tu po to żeby Wam pomagać.
Wielkie dzięki dla Was za wszystko, za waszą pomoc, za to że słuchacie, że piszecie, że korzystacie z moich materiałów. Bardzo Wam za to dziękuję, bez Was ta robota naprawdę nie miałaby sensu. Bez Was nie byłoby tego podcastu, nie miałbym tej wielkiej przyjemności mówienia do Was. Dziękuję Wam za to. Trzymajcie się zdrowo! To tyle na dziś. Jestem ciekawy kto dziś będzie jadł makaron, kto będzie gotował makaron.
Jest taka świetna scena kiedy w Polskim filmie, jeden facet, który jest przebrany za kobietę gotuje makaron. To jest niesamowita scena z filmu “poszukiwany, poszukiwana”. Poszukajcie, poszukajcie na YT “Poszukiwana, poszukiwany”, wpiszcie makaron i znajdziecie tę scenę. Naprawdę zabawne.
Zatem jeśli jesteście przed obiadem, jeśli szykujecie sobie coś do jedzenia, życzę Wam smacznego!
A na dziś to już wszystko, do następnego razu, cześć, pa, pa!
Use VIP Club training and start understanding REAL POLISH content, not material prepared specifically for learners
Real Polish PODCAST, Seria 10 (2021) | POSTĘP:
Seria 10 (2021)
- RP413: Siła woli
- RP412: Makaron
- RP411: Dobrze, znaczy wystarczająco dobrze
- RP410: Co jest po drugiej stronie?
- RP409: Medytacja
- RP408: To trzeba wiedzieć o Ego
- RP407: Imperium Inków
- RP406: Afganistan
- RP405: Film z Krynicy-Zdrój cz.2
- RP404: Film z Krynicy-Zdrój cz.1
- RP403: Fake newsy
- RP402: Rozmowa z Tymonem
- RP401: Forsa za nic
- RP400: Piramidy w Meksyku
- RP399: Język praindoeuropejski
- RP398: Dlaczego rzeczy są coraz gorsze
- RP397: Tulipanomania
- RP396: Zygmunt III Waza
- RP395: Elektrownie atomowe i środowisko
- RP394: Ziemie Odzyskane
- RP393: Nuda
- RP392: Miasta na Kresach Wschodnich
- RP391: Król Midas
- RP390: Sztuka kontrolowania emocji
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.