RP468: Synchroniczność - Learn Polish Language Online Resource

This episode of the Learn Polish Podcast talks about a concept from Carl Jung called Synchronicity. It’s about when things seem connected in a meaningful way even though there’s no clear cause. I’ll explain this interesting idea in simple Polish, providing Polish comprehensible input to help you understand better. Premium users of realpolish.pl can also access the full Polish transcript for enhanced comprehension.

57:38 | Download mp3 file:
-For active members only-

Download text file:

-For active members only-

This content is for registered users only. Please login.

Muzyka:
–Stringed Disco by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Autumn Day by Kevin MacLeod (incompetech.com) is licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
–Esperanza by Andy Lowe
–Herbatka, Pod moim oknem – guitar covers by Kenn Faurschou

* * *

Cześć moi drodzy! Witam Was bardzo serdecznie i zapraszam do posłuchania czegoś po polsku. To jest podcast Learn Real Polish, a ja mam na imię Piotr i poprowadzę dla Was to show… Show może to zbyt dużo powiedziane. To jest po prostu nasze spotkanie i chociaż nie spotykamy się bezpośrednio, nie widzimy się, to dzięki temu, że mam z Wami kontakt przez komentarze, przez nagrania od Was, mówiąc teraz do mikrofonu czuję waszą obecność, czuję energię, która powstała między nami i to jest wspaniałe uczucie.

Muszę Wam powiedzieć, że ta energia jest chyba najważniejszą sprawą dla mnie, ta energia od Was pozwala mi robić podcasty przez ponad dziesięć lat, ta energia wiele razy pomogła mi w różnych momentach. Bardzo to doceniam i bardzo Wam za to dziękuję. Macie wielką moc!

Kiedyś widziałem koszulkę z napisem “I speak Polish, what’s your superpower?” Nie wiem kto to wymyślił, pewnie jakiś Polak, bo Polacy lubią opowiadać o tym jak trudny jest język polski. Może chcemy wyróżnić się w ten sposób spośród innych. Pewnie tak. My Polacy lubimy myśleć o sobie, że jesteśmy narodem dosyć specjalnym, mamy trudną historię i trudny język. To nas wyróżnia wśród innych. Tak przynajmniej myślimy, tak chcemy myśleć.

A ja chcę Wam powiedzieć, że polski nie jest taki trudny. Dla mnie to najłatwiejszy język na świecie. Mówię nim codziennie po wiele godziny przez ponad 50 lat, więc mam dużo praktyki, nic dziwnego, że to jest łatwy język dla mnie.

Wy też pokazujecie mi, że możecie świetnie mówić po polsku, chociaż to nie jest wasz język ojczysty. Przesyłacie mi nagrania, które są na to dowodem. Oczywiście jak zwykle, również i tym razem posłuchamy nagrań od Was. Na początek posłuchajmy nagrania, które dostałem od Rodolfo. Zapraszam bardzo serdecznie!

Nagranie od Rodolfo

Cześć Piotrze! Jak się masz? mam na imię Rodolfo, mam 46 lat, mieszkam we Francji i jestem nauczycielem matematyki. Akurat dziś minęło rok odkąd zacząłem uczyć się języka polskiego. Dlatego chciałbym opowiedzieć jak to się rozpoczęło. Moje powody dla nauki nie są oczywiste. Nie potrzebuje polskiego dla pracy, w szkole mówię tylko po francusku. Nie mam zamiaru przeprowadzić się do Polski, mam tutaj pracę, rodzinę, a też nie mam nikogo z kim rozmawiać po polsku. Na pewno mam polskie korzenie. Moi dziadkowie byli polskimi Żydami, którzy emigrowali do Argentyny przed II wojną światową. Tam urodzili się moi rodzice i ja również, ale moi dziadkowie choć znali język polski między sobą mówili w jidysz. A właśnie ten język, język Żydów europy wschodniej zachował się w mojej rodzinie. To znaczy, że moje języki ojczyste to hiszpański i jidysz. Dwa lata temu poznałem historyczkę, która badała los żydowskich przedwojennych mieszkańców polskiego miasta Lubartowa. Miała dużo materiałów pisanych ręką w Jidisz i prosiła mnie o przeczytanie tych dokumentów. Tam znajdowało się też kilka słów po polsku, na przykład adres po polsku, stempel po polsku i tak dalej. I myślałem sobie jak przydatne byłoby to gdybym mógł zrozumieć chociaż kilka podstawowych słów, na razie nie mogę nawet przeczytać tych polskich liter i znam tyle słowa: tak i dzień dobry. Ale to jeszcze nie była motywacja wystarczająco silna. Potem w zeszłym roku uczestniczyłem w mistrzostwach w grach matematycznych i logicznych. We Francji mamy taką federację gier matematycznych, która obroku organizuje to wydarzenie w kraju, a potem jest międzynarodowe finał. Kiedy dowiedziałem się, że tym roku międzynarodowy finał będzie w Polsce we Wrocławiu, wtedy zdecydowałem, że będę uczył się polskiego. I tak się stało, uczyłem się jak najwięcej, trafiłem do finału i wycen sposób odwiedziłem Polskę po raz pierwszy w sierpniu 2023 roku. Niestety ta podróż trwała tylko 3 dni i byłem przecież zajęty mistrzostwami, jednak udało mi się troszeczkę rozmawiać po polsku z kilkoma osobami. Od tej pory wciąż uczę się, nie wiem do końca, czy to będzie dla mnie przydatne, ale spodobał mi się język i czerpię wielką przyjemność z nauki. Nawet często śmieję się. Macie śmieszne słowa, na przykład: prześcieradło, środowisko, przeciwprostokątna. Nasze mam fajną zabawę. ciekawy dla mnie jest też fakt że polski i jidysz mają mnóstwo wspólnych słów i konstrukcji językowych. jak się uczę, jak korzystam z twoich wspaniałych materiałów, być może będę opowiadał w następnym nagraniu, bo wydaje mi się, że to nagranie jest już zbyt długie, dziękuję ci bardzo i do usłyszenia.

Dziękuję bardzo! Byłoby wspaniale gdybyś przysłał kolejne nagranie. Myślę, że wiele osób jest tak samo jak ja ciekawych co dokładnie robisz ucząc się języka polskiego. Wszyscy słyszymy jak już po roku nauki Rodolfo świetnie mówi po polsku. Będzie bardzo interesujące dowiedzieć się co dokładnie robiłeś. Zatem prosimy o kolejne nagranie.

You are not logged in or your account is not active (expired). This content (text, video, mp3) is available to active members only.
Please log in. Not a member yet? Please register your account.

Trochę odbiegliśmy od tematu, od synchroniczności… ale wiecie co, już chyba wszystko co chciałem powiedzieć na ten temat. Już chyba nie mam nic do dodania. Jeśli Wy macie coś do dodania na ten temat, to proszę piszcie w komentarzach, ale jeszcze lepiej będzie jeśli zrobicie nagranie. Tak jak nieraz już mówiłem, te nagrania są dla mnie bardzo, bardzo miłą niespodzianką, są dla mnie bardzo ważne, w tych nagraniach jest energia od Was. Zatem myślę, że możemy posłuchać jeszcze jednego nagrania. Tym razem będzie to nagranie od Siergieja. Posłuchajmy!

Nagranie od Siergieja

Cześć Piotr! Nazywam się Siergiej, jestem z Białorusi, mam 46 lat i uczę się języka polskiego już cały rok, przez cały rok.

Moi drodzy, aż mnie zatkało. Z reguły nie zatrzymuję waszych nagrań, ale tym razem musiałem to zrobić. Siergiej powiedział: “Mam 46 lat i uczę się polskiego już cały rok.”

Pamiętacie pierwsze nagranie, którego dzisiaj słuchaliśmy? Pamiętacie co powiedział Rodolfo. Nie pamiętacie? Posłuchajcie:

Cześć Piotrze! Jak się masz? mam na imię Rodolfo, mam 46 lat, mieszkam we Francji i jestem nauczycielem matematyki. Akurat dziś minęło rok odkąd zacząłem uczyć się języka polskiego.

Rodolfo i Siergiej mają 46 lat i od roku uczą się polskiego. Możecie myśleć — E, Piotr, pewnie specjalnie tak wybrałeś nagrania do tego odcinka, robisz nas w konia! — Możecie tak pomyśleć, ale tak nie było. To jest bardzo dziwne dla mnie. Może to przypadek, nie mam pojęcia… myślę jednak, że to ma jakieś głębsze znaczenie.

Kochani, zatem posłuchajmy nagrania od Siergieja jeszcze raz od początku.

Cześć Piotr! Nazywam się Siergiej, jestem z Białorusi, mam 46 lat i uczę się języka polskiego już cały rok, przez cały rok. Z początku zacząłem się uczyć z nauczycielem, repetytorem, a potem dzięki poleceniu mojego nauczyciela znalazłem twoje nagrania, twoje podcasty. Słucham twoich nagrań już 8 miesięcy, z początku kupiłem 100 historyjek, a potem wszystkie inne twoje nagrania i już przez 2-3 miesiące słucham naprawdę około godziny, dwóch codziennie. Kiedy ćwiczę lub podróżuję, jadę samochodem. I myślę, że cieszę się, że zrobiłem duże postępy w nauce języka polskiego. Jutro pójdę na egzamin na poziom B1, spodziewam się, że wszystko będzie w porządku. Chciałbym… usłyszałem twoje nagranie o Białorusi, o historii Białorusi i uczyłem się historii na Uniwersytecie. Chciałbym coś dodać swoją opinię na ten temat. Z historii wiemy, że nazwa naszego państwa 400-500 lat temu było: Wielkie Księstwo Litewskie, Ruskie, Żmudzkie. I Litwini byli Białorusinami, to było nasza nazwa, a że mój tytuł byli ludzi niedaleko od morza Bałtyckiego, ale Litwini dzisiejszy kraj Litwa… w XIX wieku wzięli sobie za nazwę Litwini, my Białorusini szukaliśmy nowego nazwiska, nazywaliśmy się tutejszymi Litwinami i na koniec wybraliśmy sobie nazwę Białorusini. Na przykład w Wielkim Księstwie Litewskim język białoruski był powszechnie wykorzystany, Działalność ustawodawcza, prawodawcza była języku białoruskim. Na przykład spójrz na dokumenty prawa XVI-XVIII wieku. I, II, III statut Wielkiego Księstwa Litewskiego są napisane w języku starobiałoruskim i żaden Litwin teraźniejszy nie będzie ich w stanie teraz przeczytać i zrozumieć, a jednocześnie wszyscy Białorusini mogą to zrobić. I też chciałby dodać, że okres między 1921-39 kiedy zachodnia Białoruś była częścią Polski, przez nasze rodziny i większość wykształconych ludzi jest postrzegane pozytywnie. Rozumiem, że była polonizacja, mieliśmy problemy, ale ludzie na zachodniej Białorusi, która była w Polsce, żyli znacznie lepiej, byli bogatsi niż chłopi z radzieckiej części Białorusi, którzy mieszka, żyli jak niewolnicy w kołchozach. Dzięki jeszcze raz, naprawdę robisz wspaniała pracę, dziękuję bardzo Piotrze, cześć, pa, pa!

Dziękuję bardzo za nagranie i za miłe słowa. Siergiej opowiedział nam trochę o historii Białorusi. O tym jak zmieniała się nazwa, jak ludzie mówili o sobie kiedyś i dzisiaj. Siergiej oczywiście ma rację. Kiedyś Rzeczpospolita Obojga Narodów składała się z tak zwanej Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego, które potocznie nazywane było Litwą. Korona i Litwa, dwa państwa będące unii. Tak zwana Litwa, czyli Wielkie Księstwo Litewskie to były ogromne tereny. Tam mieszkali Bałtowie, przodkowie dzisiejszych Litwinów, oraz Słowianie, przodkowie dzisiejszych Białorusinów i Ukraińców. Językiem urzędowym był słowiański język, który w literaturze polskiej nazywa się językiem ruskim albo starobiałoruskim. To jest język, który dziś jest już wymarły, ale z dialektów tego języka powstał dzisiejszy język białoruski.

Adam Mickiewicz, pisał “Litwo, ojczyzno moja, ty jesteś jak zdrowie”. Dlaczego? Bo Mickiewicz urodził się i mieszkał na terenach Wielkiego Księstwa Litewskiego, dziś to jest Białoruś. Dzisiejsze państwo Litwa i tak zwana Litwa historyczna, to są dwie różne sprawy.

Siergiej doskonale to nam wyjaśnił, ale chciałem dodać tak dla jasności, żebyście nie mieli wątpliwości o co chodzi. Zapraszam Was na podcasty, w których opowiadam o tematach historycznych. Jeśli uczycie się polskiego, to myślę, że warto znać również historię Polski. Z historią Polski oczywiście wiążą się również sprawy dotyczące naszych sąsiadów: Niemców, Czechów, Słowaków, Ukraińców, Białorusinów, Litwinów, no i Rosjan. Przynajmniej po części mamy wspólną historię, ponieważ żyjemy obok siebie, więc musi tak być, prawda?

Oprócz podcastów zapraszam Was bardzo serdecznie do klubu VIP, tam jest wiele różnych materiałów, ale jest tam też kurs który przygotowałem dla tych którzy przygotowują się do rozmowy z konsulem. Ten kurs nazwałem “Wiedza o Polsce”. Częścią tego kursu jest historia Polski w wielkim skrócie. Myślę, że to jest ciekawe dla tych których interesuje historia. Oczywiście będąc w klubie VIP macie dostęp do wszystkich materiałów. Klub VIP ma ponad 1200 odcinków, zatem naprawdę jest w czym wybierać.

Kochani, wielkie dzięki dla Rodolfo i Siergieja za wspaniałe nagrania. Znowu przydarzyła się mi synchroniczność, a może to tylko przypadek… sam nie wiem. Piszcie komentarze, nagrywajcie komentarze i przysyłajcie je do mnie. Czy Wam zdarzają się też takie rzeczy? Widzicie imieniny godziny na zegarkach? Zdarzają się Wam dziwne zbiegi okoliczności? Co o tym myślicie? Jak odczytywać znaczenie tych znaków? Jeśli wiecie to nie czekajcie tylko dajcie nam znać, o co w tym wszystkim chodzi.

Wielkie dzięki dla Was za wspaniałą energię, którą przesyłacie w moją stronę. To jest wspaniała sprawa. Bardzo się cieszę, że możemy być razem, że mogę do Was mówić, że mogę Wam pomagać w jakiś sposób. Dziękuję również za waszą pomoc, za używanie moich materiałów, za wspieranie mnie, za to że uczycie się polskiego właśnie ze mną. To dla mnie wielkie wyróżnienie.

Trzymajcie się zdrowo! Dziękuję za nasze dzisiejsze spotkanie i zapraszam następnym razem. Do usłyszenia, cześć, pa, pa!