33:20 | Download mp3 file: Podcast RP237
Muzyka:
Stringed Disco Kevin MacLeod (incompetech.com)
Licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/
Autumn Day Kevin MacLeod (incompetech.com)
Licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/
Jest początek października, a to jest czas, kiedy zaczyna się rok akademicki. Dlatego dziś chciałbym opowiedzieć Wam o systemie edukacji w Polsce.
Cześć! Witajcie! Mówi Piotr! Jak się macie? Mam nadzieję, że u Was wszystko w porządku. Ja ostatnio trochę chorowałem. Kilka dni byłem chory, miałem grypę. Przez dwa dni leżałem w łóżku, ale teraz wszystko już jest w porządku i bardzo się cieszę, że mogę znowu mówić do Was po polsku.
Zapraszam Was na dzisiejszą audycję. Dzisiaj opowiem o systemie edukacji w Polsce. Czasami nazywamy ten system – systemem oświaty. Oświata – to inaczej edukacja, czyli nauczanie. W Polsce każdy ma prawo do nauki. Jest to zapisane w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Jest napisane, że każdy ma prawo do nauki. Co więcej, nauka jest obowiązkowa, nie można nie uczyć się. Obowiązek nauki jest od 6 (sześciu) do 18 (osiemnastu) lat. W tym czasie każdy Polak musi się uczyć. Każdy Polak w wieku od 6 lat do 18 lat musi chodzić do szkoły, czyli każdy przez 12 lat musi uczyć się. Kiedy ja chodziłem do szkoły, system edukacji w Polsce był troszkę inny, niż teraz. Wtedy chodziło się do szkoły podstawowej przez 8 lat, a teraz jest inaczej. Jak? Zaraz wam opowiem. Ale po kolei.
Ok, myślę, że to już wszystko. Jeśli studiujecie w Polsce napiszcie, napiszcie w komentarzu na jakiej uczelni uczycie się, w jakim mieście, skąd jesteście, przedstawcie się, będzie mi bardzo miło.
Oczywiście, zapraszam Was również na Facebook. Możecie słuchać moich podkastów przez iTunes, przez Stitcher. [30:10]
Aha, przypomniała mi się jeszcze jedna rzecz. Na Facebooku publikuję, udostępniam różne takie tablice, które może pomogą Wam nauczyć się jakiegoś ciekawego z języka polskiego, ale ktoś zapytał mnie, czy z takiej tablicy nauczy się mówić po polsku. Oczywiście, że nie. Te tablice mają tylko Was motywować, mają dać jakąś szczególną wiedzę, jakiś malutki wycinek, ale z takiej tablicy, z żadnej tablicy nie można nauczyć się języka. Nie oszukujmy się, trzeba dużo, dużo, dużo słuchać, to jest moja najważniejsza, najcenniejsza rada. [31:03]
Jeśli chcecie słuchać, to na mojej stronie znajdziecie mnóstwo, mnóstwo materiałów i darmowych, i płatnych. Jeśli chcecie uczestniczyć w kursie Daily Polish Listening, to zapraszam Was bardzo serdecznie, to kurs dla średniozaawansowanych, dla osób, które rozumieją już dość dobrze po polsku, ale chcą poprawić swój polski. Ten kurs pomoże Wam być konsekwentnym, ponieważ co miesiąc dostaniecie 30 historyjek i starcza Wam to na cały miesiąc, codziennie możecie słuchać jednej historyjki, a po miesiącu dostaniecie następną paczkę i następną, i tak przez cały rok. W ten sposób codziennie macie coś nowego do słuchania i jeśli trzymacie się tego planu, jeśli codziennie słuchacie kilka razy takiej historyjki, to na pewno pomoże Wam mówić, rozumieć po polsku o wiele lepiej. OK?
Także zapraszam Was bardzo serdecznie na Daily Polish Listening. OK, to tyle na dziś, zapraszam Was do wpisywania komentarzy, jeśli macie jakieś pytania, piszcie w komentarzach, a ja z przyjemnością na nie odpowiem, jeśli studiujecie w Polsce, to również zapraszam Was do komentarzy, napiszcie na jakiej uczelni uczycie się, czego się uczycie i w jakim mieście, i oczywiście skąd jesteście. Dobra, trzymajcie się, to tyle na dziś, do usłyszenia następnym razem, cześć, pa, pa!
- RP242: Polskie tradycje bożonarodzeniowe | Polish Christmas Traditions
- RP241: 4 stages of learning Polish
- RP240: Karta Polaka
- RP239: New Polish film – Miasto44
- RP238: How to learn perfect Polish pronunciation
- RP237: System edukacji w Polsce
- RP236: Polish grammar and apples
- RP235: Pies, najlepszy przyjaciel
- RP234: Na Kaszubach
- RP233: Jaki poziom mają lekcje RealPolish?
- RP232: Mazurek Dąbrowskiego – hymn Polski
- RP231: Jak Artem uczy się języka polskiego
- RP230: Polska emigracja
- RP229: Aktywna i pasywna nauka języka polskiego
- RP228: Powódź
- RP227: Daily Polish Listening
- RP226: Strach ma wielkie oczy
- RP225: Wielka majówka oraz jak Jurij uczy się polskiego
- RP224: Co zobaczyć w Kazimierzu Dolnym
- RP223: Moje plany na Wielkanoc
- RP222: Jak Tamar uczy się polskiego
- RP221: Bajka dla dorosłych
- RP220: Rady dla uczących się polskiego
- RP219: Jak poprawić samoocenę
- RP218: Język polski z Charlie Chaplinem
- RP217: Mury – Jacek Kaczmarski
- RP216: Jak konsekwentnie dążyć do celu
- RP215: Nauka języków i samokontrola
- RP214: Demokracja szlachecka
- RP213: Zimowy wschód słońca
- RP212: Duży mróz
- RP211: Najnowsza historia Polski
- RP210: Iluminacje w Warszawie
- RP209: Czy trzeba uczyć się gramatyki?
- RP208: Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy
- RP207: Przedrostki w języku polskim
- RP206: Jak uczyć się języków
Ciekawe! W Belgii trochę inaczej wygląda, jest szkoła podstawowa, przez 6 lat, tak jak w Polsce, a potem szkoła średnia, też przez 6 lat, a potem są studia, można iść do szkoły wyższej albo do uniwersytetu. Ja uczyłam się na Katolickim Uniwersytecie w Lowanium, to jest najstarszy (a chyba też najbardziej znany) uniwersytet w Belgii.
A do jakiej szkoły chodzi Zuzia?
Prosiłeś o ocenę… oczywiście, że dostajesz ode mnie szóstkę!
Ha, ha, dziękuję za szóstkę :)
Myślałem jednak o ocenie na stronie Stitcher’a (http://www.stitcher.com/podcast/real-polish) i iTunes. Tam są takie gwiazdki i można wpisać swoją opinię na temat podkastu :)
U nas podzielili szkoły na 6-3-3, (kiedyś było 8-4 lub 8-5) i niektórzy mowią, że to był zły pomysł z dodaniem gimnazjum.
OK! napisałam komentarz na Stitcherze (tak?), mam nadzieję, że dobrze zrobiłam, nie znam się na takich rzeczach ;)
A więc Zuzia już po gimnazjum?
Dziękuję bardzo! :)
Tak, Zuzia uczy się teraz w liceum
Cześć Piotr!
Bardzo jestem wdzieczna Ci za twoje zawsze ciekawe podkasty. Dzięki nim mogę się dowiedzieć czegoś nowego o Polsce, poczwicyć rozumienie języka polskiego ze słuchu, pisania “dyktandów” (kiedy wpisywam tekst nagrania) oraz to sprawia mi wiele przyjemności i jest bardzo przydatne. Co sobota czekam na nowe opowiadanie o czymś interesującym.
Kiedy zaczęłam uczyć język polski to było mi bardzo trudne rozumieć o czym mówich, musiałam przeczytać tekst zanim słuchać podkastu. Teraz ogłądam polskie filmy. Staram się to robic codziennie. Bardzo mi się spodobał film “Ogniem i mieczem” teraz czytam tę ksiązkę G. Siekiewicza. Oczywiście po polsku))
Jeszcze raz chcę Ci podziękować za pomoć w nauce języka!
Powodzenia!
Irina
Cześć Irina, dziękuję bardzo za miłe słowa! To świetnie, że czytasz po polsku. Czytanie książek dla przyjemności to jest to co pomaga nam szybko przyzwyczaić się do nowego języka. Dyktanda też są fajnym ćwiczeniem. Tak trzymaj Irina, pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia!
Piotr
Cześć Piotr ! Zawsze Ci dziękuję za ciekawe podkast :) Jestem z Korei południowej, studiuję polonistykę w Korei. Dwa lata temu byłam w kursie językowym w UJ. U nas w polonistyce też UJ jest najbardziej znana uczelnia. Najwięcej studentów lecą do Polski na kurs językowy UJ. Drugi miejsce zajmuje UAM w Poznaniu. Ostatnio do Lublina, Gdańska i Katowicach też chodzą, bo tam są różne stypendia dla cudzociemców. Niestety w UW nie można uczyć się, bo polonicum nie wydaje dokumentu, który jest konieczny dla wizy. W Warszawie nie ma studentów z Korei, których uczą się polskiego, jednak coraz coraz dużo koreańskich studentów z wydziału ekonomii lub informatyka na wymianę UW, SGH, politechnika. W akademii muzycznej chopina też jest dużo studentów z Korei. Cieszę się, że w Polsce coraz dużo studentów z Korei. Jak chodzisz po Złote terasy, lub po Nowym Świecie, pewnie usłyszysz język koreański :)
Cześć Migotka :)
Witaj w naszej rodzinie! Ciekawe rzeczy piszesz, nie myślałem, że w Korei ludzie studiują polonistykę – to wspaniale :)
Tak, w Warszawie można spotkać ludzi mówiących w językach azjatyckich. Niestety ja nie rozróżniam koreańskiego, wietnamskiego i innych języków z tych stron świata. Może kiedyś spróbuję się nauczyć…
Mieliśmy kolegów z Korei kiedy studiowałem na Politechnice w Warszawie. To były czasy socjalizmu i oni byli z Korei Północnej. To były czasy Kim Ir Sena, gdy w Polsce upadł socjalizm – jednego dnia wszyscy Koreańczycy zniknęli. To była przykra wiadomość dla nas. Nie wiem co się z nimi stało, myślę, że musieli wrócić do Korei przed ukończeniem studiów.
Trzymaj się! Pozdrawiam serdecznie, Piotr