Download mp3 file: Podcast RP200
Muzyka:
Stringed Disco Kevin MacLeod (incompetech.com)
Licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/
Autumn Day Kevin MacLeod (incompetech.com)
Licensed under Creative Commons: By Attribution 3.0 License
http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/
Cześć, co u Was słychać? Czekaliście pewnie na Piotra, ale tym razem to ja przejęłam mikrofon. Byłam ciekawa, co on tak ciągle nagrywa, pisze, co on tu właściwie robi… zakradłam się więc do mikrofonu i tym razem to ja do Was mówię.
Więc chcecie się nauczyć polskiego, tak? To bardzo dobry pomysł! 44 mln ludzi mówi tym językiem, więc nauczycie się i Wy. To nie jest takie trudne.
Musicie jednak wiedzieć, że język polski nie wszystkim się podoba. Maksim Gorki, rosyjski pisarz, kiedyś tak powiedział o języku polskim:
– W Polsce mi się trudno zrobiło, tam mieszkają zimni ludzie. Wszyscy syczą. Po co syczą? To Bóg dał im język żmij za to, że są kłamliwi!
No, nie… bez przesady…
Owszem słyszałam, że w języku polskim są słowa zainspirowane odgłosami potworów. Posłuchajcie sami na przykład takich słów: bezwzględny, źdźbło, rozstrzygnięcie, szczerze – a teraz spróbujcie je powtórzyć. Czy nadal chcecie uczyć się języka polskiego? Jeśli tak, to świetnie! Ale pamiętajcie, że nie będzie łatwo!
Moi drodzy, muszę już kończyć, bo to nie mój podkast. Oczywiście razem z Piotrem czekamy na Wasze komentarze, napiszcie koniecznie, co myślicie o Polsce i Polakach. Wiecie już jakie to dla nas ważne, co o nas myślicie. Oczywiście nie zapomnijcie napisać dlaczego uczycie się języka polskiego ;)
Dziękuję Wam bardzo za dziś, bardzo mi było przyjemnie prowadzić dzisiejszą audycję. Tym razem mówiła do Was Ania, ale obiecuję, że następnym razem znowu pojawi się Piotr. Trzymajcie się, do następnego razu, pozdrawiam bardzo serdecznie, pa, pa!
SUBSCRIBE Learn Real Polish Newsletter Today
Real Polish PODCAST, Seria 2 (2013) | POSTĘP: Seria 2 (2013)- RP205: Podsumowanie roku 2013 i noworoczne postanowienia
- RP204: Przygotowania do Wigilii
- RP203: Jak uczyć się dwóch języków jednocześnie
- RP202: Mikołajki
- RP201: Bajka – Henryk Sienkiewicz
- RP200: Dlaczego właśnie język polski?
- RP199: Zadyma na Marszu Niepodległości
- RP198: Dzień Niepodległości
- RP197: Wszystkich Świętych
- RP196: Colonel Sanders i jego przepis na sukces
- RP195: Historia Sylvestra Stalone
- RP194: Atak spamerów
- RP193: Jak przestać się martwić i zacząć żyć
- RP192: Nie bądźcie wiecznie początkujący
- RP191: 7 nawyków skutecznego dzałania
- RP190: Jak słuchać żeby rozumieć
- RP189: Polski jest taki trudny
- RP188: Kaizen – Metoda małych kroczków
- RP187: Wycieczka po Warszawie
- RP185: Jakość czy ilość, co jest ważniejsze w nauce polskiego?
- RP184: Spacer o poranku
- RP180: Wakacje
- RP179: Pogoda w Polsce
- RP177: Noc Świętojańska
- RP176: Mówię po rosyjsku
- RP175: Protest w Turcji
- RP174: Piotr w szpitalu
- RP173: Jack i Jill – opowiadanie o łososiach
- RP172: Jak uczę się języka hiszpańskiego
- RP171: Jak korzystać z RealPolish.pl
- RP170: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 40
- RP169: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 39
- RP168: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 38
- RP167: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 37
- RP166: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 36
- RP165: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 35
- RP164: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 34
- RP163: Polish Language Listening Comprehension – Dyktando 33
- RP162: Potrawy dla umysłu
- RP161: Mądry pies
- RP160: Bąk i piłka – Hans Christian Andersen
- RP159: Powtórki i nauka języka obcego
- RP158: Wzór do naśladowania i grupa przyjaciół
- RP157: Nasze przekonania, a nauka języka polskiego
- RP156: W mgnieniu oka [Idiom 50]
- RP155: Tyle co kot napłakał [Idiom 49]
- RP154: Palcem nie kiwnąć [Idiom 48]
- RP153: Na własną rękę [Idiom 47]
- RP152: Mieć nosa [Idiom 46]
- RP151: Jak uczyć się polskiego z przyjemnością
- RP150: Jak wpływać na to co czujemy ucząc się polskiego
- RP149: Trzymać kciuki [Idiom 45]
- RP148: Mieć dwie lewe ręce [Idiom 44]
- RP147: Mówić prosto z mostu [Idiom 43]
- RP146: To jest lipa [Idiom 42]
- RP145: Urwanie głowy [Idiom 41]
- RP144: Motywacja to klucz do sukcesu
- RP143: Wpuścić w maliny [Idiom 40]
- RP142: Robić bokami [Idiom 39]
- RP141: Dwoić się i troić [Idiom 38]
- RP140: Rzucać słowa na wiatr [Idiom 37]
- RP139: Stawać na głowie [Idiom 36]
- RP138: Historyjka ze słowami iść i pójść
- RP137: Jak używać słów: pójść i iść
- RP136: Dostać po kieszeni [Idiom 35]
- RP135: Czuć przez skórę [Idiom 34]
- RP134: Jak ręką odjął [Idiom 33]
- RP133: Jak krew z nosa [Idiom 32]
- RP132: Bić na głowę [Idiom 31]
- RP131: Jak znalazł [Idiom 30]
- RP130: Głowa mała [Idiom 29]
- RP129: Dmuchać na zimne [Idiom 28]
- RP128: Mieć coś z głowy [Idiom 27]
- RP127: Być w proszku [Idiom 26]
- RP126: Strzelić do głowy [Idiom 25]
- RP125: Na pierwszy ogień [Idiom 24]
- RP124: Kręcić nosem [Idiom 23]
- RP123: Siedzieć z założonymi rękami [Idiom 22]
- RP122: Zawracać komuś głowę [Idiom 21]
- RP121: Dać wolną rękę [Idiom 20]
- RP120: Rzucić na coś okiem [Idiom 19]
- RP119: Zachodzić w głowę [Idiom 18]
- RP118: Odwracać kota ogonem [Idiom 17]
- RP117: Gadka szmatka [Idiom 16]
- RP116: Zakasać rękawy [Idiom 15]
- RP115: Kamień spadł mi z serca [Idiom 14]
- RP114: W gorącej wodzie kąpany [Idiom 13]
- RP113: Ciężki kawałek chleba [Idiom 12]
- RP112: Machnąć na coś ręką [Idiom 11]
- RP111: Czuć się na siłach [Idiom 10]
- RP110: Mucha nie siada [Idiom 09]
- RP109: Suszyć komuś głowę [Idiom 08]
- RP108: Wykręcać się sianem [Idiom 07]
- RP107: Oczko w głowie [Idiom 06]
- RP105: Na pierwszy rzut oka [Idiom 05]
- RP104: Dzielić włos na czworo [Idiom 04]
- RP103: Czarna magia [Idiom 03]
- RP102: Być prawą ręką [Idiom 02]
- RP101: Brakuje dziada z babą [Idiom 01]
- RP100: Real Polish – Plany na 2013 rok
Tamar says
Cześć Ania :)
Fajnie, że dzisiaj to Ty do nas mówisz, bardzo miło Cię poznać! Jeśli chodzi o mnie, ja uczę się polskiego dlatego, że to piękny język :) Ja nigdy nie byłam w Polsce, poznałam kilku Polaków na kursie formacji monastycznej w Rzymie w tamtym roku. Już powiedziałam Piotrowi, że Polacy których ja znam, są bardzo mili, nawet na pierwszy rzut oka :) No i bardzo mi się podobało jak oni mówili po polsku, więc postanowiłam się nauczyć polskiego. Uwielbiam naukę języków.
Mam pytanie dla Ciebie: Czy myślisz, że jestem niegrzeczna? Przecież ciągle mówię na ty, bo inaczej nie umiem. (Uczę się polskiego dopiero od roku)
Pozdrowienia z Belgii!
AniA says
Cześć Tamar,
dziękuję za bardzo miły komentarz. Piszesz bardzo dobrze po polsku, chociaż uczysz się tak krótko.
Tamar, w internecie wszyscy zwracają się do siebie na ty, to jest normalne i to nie jest niegrzeczne. W normalnym życiu dzieci mówią do dorosłych pan/pani. Również dorośli, którzy się nie znają mówią do siebie per pan. W sklepie, w banku i innych oficjalnych miejscach również mówimy sobie na pan/pani.
Młodzież oraz osoby, które się znają mówią do siebie na ty.
Bardzo miło mi było Cię poznać!
Pozdrawiam, Ania
Anton K. says
Cześć Pietrze! )
Otrzymałem Twoje zaproszenie do odpisania kommentarzu o powodach uczenia się języka polskiego. Idea takich pokastów jest bardzo fajna i ja sam chcę zrobić podobny podkast o języku rosyjskim.
Jestem z Rosji. Dlaczego uczę się polskiego? Jestem fachowym lingwistą i tłumaczem języka angielskiego, dlatego ciekawi mnie ogólnie każdy język. I oczywiście polski)
Moja dziewczyna pochodzi z Białorusi i zna język białoruski. Ale w tym kraju nikt na nim nie rozmawia. Kiedyśmy się zapoznali, postanowiłem, że nauczę się białoruskiego. Po pierwszej byłem już ciekawy, co to za język, a po drugiej zazdrościłem jej, że ona go zna, a ja nie)) I nauczyłem się białoruskiego. Pewnego razu, kiedyśmy podróżowaliśmy po Białorusi, postanowiłem się, że muszę obejrzeć całą byłą Rzeczpospolitą i pojechać dlatego do Polski. A dla tego trzeba nauczyć się polskiego. Tak i zrobiłem)) Ale kiedy pojechaliśmy do Polski, mówiłem się mało, dlatego w hotelach rozmawiałem po angielsku, ale w kawiarniach, bistro, restoracjach i transporcie – po polsku. To było trochę straszno, ale zabawno)) Chciałem mówić mianowicie po polsku, bo jestem twardo przekonany, że Słowianie nie muszą gadać najwzajem po angielsku, a na językach słowiańskich, które są bardzo podobne. I oczywiście myślę, że to grzeczno mówić (przynajmniej trochę) na języku kraju, króry wizytujesz. To znaczy uczylem się polski, żeby rozmawiać z Polakami w Polsce))
Teraz znam polski już bardzo lepiej, chociaż jeszcze źle, ale mogę się dogagać. Chcę tak myśleć ;) Niestety mam mało czasu do nauki polskiego, ale mam nadzieje, że skoro czasu będzie więcej, żebym potrafił nauczyć się mówić już bardzo dobrze i znów pojechać do Polski!
Pozdrawiam serdecznie!
Piotr RealPolish says
Cześć Anton,
dzięki za bardzo interesujący komentarz. Kiedyś czytałem, że języki rosyjski, białoruski i ukraiński wywodzą się z jednego języka staroruskiego. Myślę więc, że nie miałeś problemów z nauką języka białoruskiego. Na pewno więcej kłopotów jest z językiem polskim… ale oczywiście my Słowianie powinniśmy rozmawiać ze sobą w naszych językach, zgadzam się z tym :)
Chciałbym nauczyć się kiedyś jeszcze jakiegoś języka słowiańskiego. Może kiedyś to zrobię… szkoda, że nauka języków trwa tak długo ;)
Pozdrawiam Ciebie i twoją dziewczynę!
Piotr
PS Czekam na Twój podkast o języku rosyjskim – masz już jednego słuchacza!
Olya says
Cześć, Ania! Miło Cię poznać! Fajna niespodzianka:)
Kolekcjonuję takie polskie słowa)). Niektórze słowa już słyszałam. I też znam ten łamaniec językowy.
Uczę się polskiego, ponieważ mieszkam w Polsce i bardzo chcę mówić płynnie. Póki co j. polski potrzebny mi jest wyłącznie dla komunikacji z przyjaciółmi/znajomymi (no i oczywiście sklepy i t.d.), ale kto wie,może kiedyś przyda się w pracy:) Języki to okno w świat (a czasami i drzwi:)
P.S. miło byłoby też zobaczyć Twoje zdjęcie obok komentarzu:)
AniA says
Hej Olya! Bardzo się cieszę, że chętnie uczysz się języka polskiego choć jest taki trudny. Takich trudnych słów w języku polskim jest naprawdę dużo. Czasem i nam sprawiają kłopoty szczególnie, gdy w jednym zdaniu nagromadzi się dużo “szcz” ;)
Pozdrawiam AniA
Natalia says
Cześć, Aniu!
Było bardzo miło Ciebie usłyszeć. Taka przyjemna niespodzianka!!! Spodziewam się, że to nie po raz ostatni do nas mówiłaś. No i może wasza z Piotrem córeczka kiedyś coś nam opowie? ;) Byłoby świetnie poznać was wszystkich.
Wiesz, prawdę mówiąc zaczęłam studiować język polski przez przypadek. Nie udało mi się trafić do czeskiej grupy, o któej marzyłam. Teraz wiem, że nie ma tego złego co by na dobrze nie wyszło :) W polskiej grupie odrazu poczułam się na swoim miejscu. Studiowałam chętnie i z przyjemnością.
Pani profesor nam zawsze mówiła: “żeby nauczyć się języka polskiego, trzeba pokochać wszystko polskie!” Może trochę żartowała, jednak miała dużo racji.
Znam wielu Polaków, czasem jeżdżę do Polski, współpracuję z nimi też tutaj – na Ukrainie. Może to ja mam takie szczęście w życiu, że poznaję przeważnie miłych i uprzejmych ludzi (bo zdaję sobie sprawę, że wszędzie, we wszystkich krajach można spotkać różnych ludzi, w tym nieprzyjemnych, arogackich itp), lecz Polacy, których ja znam są wyjątkowo sympatyczni i mili. Szczególnie podoba mi się (czego, niestety, brak Ukraińcom), że ludzie zajmujący dość wysokie stanowiska traktują cię – zwykłą nauczycielkę – jak równą sobie.
Dlatego bardzo się cieszę, że los tak pokierował moim życiem i jestem związana z językiem polskim, kulturą, ludźmi.
Aniu, jeszcze raz dziękuję Ci za ciekawy podkast! Pozdrowienia dla Piotra!
AniA says
Natalia to cudowne, że spotykasz fajnych miłych ludzi. Polacy są w rzeczywistości bardzo przyjaźni i gościnni. Powinnaś przyjeżdżać do Polski częściej, by się o tym przekonać. Cieszę się, że Twoje losy pokierowały Cię właśnie w stronę języka polskiego i Polaków.
Pozdrawiam serdecznie
AniA
Svetlana says
Witaj Anna i Piotr! Dzięki za rocznicy dla podcastu! I niespodzianka! To było zaskoczenie usłyszeć Anya! I temat rzeczywistego podcastu. Nie wiem zbyt wiele o Polsce i Polakach. Byłem tylko na drodze poznania. Wypolerować mi swoje ciekawe, czasami uroczy, zabawny, ale na pewno przyjemne w wymowie. Kiedy oglądać bajki, to wydaje mi się że jest praktyczny i ekonomiczny. W rozmowie można się różnić w prostotę i bezpośredniość. Niektórzy Ukraińcy uważają Polaków hipokryzji i zbyt dumna. Ale wiem też, że Ukraińcy są różne. To wszystko zależy od każdego z osobna.
Mam nadzieję, że pewnego dnia do odwiedzenia Polski. I chcę nauczyć się czytać po polsku, oglądać filmy, rozmawiać. Chcesz dowiedzieć się więcej na temat kultury, obyczajów i tradycji. Być może mój pradziadek był polski. Nazywał się Jakub Kowalski …. Ale to tylko spekulacje…
AniA says
Dziękuję Svetlana, że nadal wytrwale chcesz poznać polski, mimo że jest taki trudny. Oczywiście trzeba jak najwięcej oglądać polskich filmów i cały czas słuchać polskiego wtedy wydaje się coraz łatwiejszy. Twój pradziad mógł być Polakiem, gdyż Kowalski to najpopularniejsze nazwisko w Polsce :)
Pozdrawiam
AniA
Aleksiej Sokołowski says
Cześć, ależ niespodzianka! Oczywiście spodziewałem się, że będzie mówił Piotr. Ale tak też jest fajnie!! Chcę pogratulować Piotra z 200-m podcastem. To ciekawa ale bardzo duża i ciężka praca. Bardzo dziękuję wam wszystkim i najważniejsze – dziękuję Piotrowi za tę pracę, za całą pomoc dla tych osób, które chcą nauczyć się języka polskiego. Ja też zacząłem rozumieć i mówić po polsku tylko dzięki go lekcji. Dlaczego język polski? Mój dziadek był polakiem, ale niestety mój ojciec nie mówił po polsku – tylko po białorusku. Zawsze bardzo chciałem nauczyć się mówić po polsku. Teraz trochę mogę. Jeszcze długo trzeba się uczyć, aby mówić płynnie. Szkoda, że doba ma tylko 24 godziny. Mnie zawsze brakuje czasu. Udzielam nauki języka bardzo mało czasu – czasami 1-1,5 godziny, w weekendy 2-3. To za mało, aby był postęp. Mam jeszcze jednego przyjaciela w Polsce, Piotr przedstawił mnie do niego. On też ma na imię Piotr, nazwisko – Proc. Rozmawiamy przez skype raz w tygodniu, w sobotę. Czuję, że jeszcze za mało wiem, aby mówić szybko i swobodnie. Szkoda, bo ja zawsze chcę więcej. Dla mnie Polska to jest wasza rodzina oraz Piotr Proc, a także pamięć o moim dziadku. Dlatego dla mnie nie jest ważne, co mówią w telewizji. Ważne jest to, co wiem i czuję. Jestem szczęśliwy, że mam to wszystko. Dziękuję bardzo. Gratulacje jeszcze raz.
Pozdrawiam serdecznie.
Aleksiej Sokołowski.
AniA says
Hey Aleksiej! Dobrze, że ciągle chcesz więcej i więcej, bo to daje pewność, że opanujesz polski perfekcyjnie. Trzeba słuchać i nie bać się mówić – świetnie, że rozmawiasz przez skyp – to dobry pomysł. Losy wielu Polaków są powiązane z Białorusią jak i Ukrainą np. rodzina mojego taty pochodzi spod Baranowicz chyba z Lidy.
Serdecznie pozdrawiam
AniA
Jurij says
Witam, Ania!
Bardzo mi miło zapoznać się z Tobą! Dziękuję za niezwykły podcast! :)
Uczę się polskiego, bo to bardzo piękny i miły dla ucha język, także znajomość tego języka może być pożyteczna w pracy, ponieważ mieszkam w Łucku (to Wolyń (Ukraina) ? obwód, graniczący z Polską). Co myślę o Polakach? Zachwycam się utworami Fryderyka Chopina mojego ulubionego kompozytora, uwielbiam filmy Jerzego Gofmana. Znam też jeszcze jednego dobrego Polaka, który właśnie pomaga mi uzcyć się języka polskiego. Więc myślę, że Polacy to piękni ludzie.
AniA says
Cześć Jurij! To wspaniale, że tak podoba Ci się język polski. Świetnie też, że jest przydatny w pracy czyli jest dla Ciebie konkretnie użyteczny. Piotr stara się bardzo, by j.polski nie wydawał się taki trudny. Coraz więcej osób chętniej uczy się polskiego i nie zraża się kłopotami w wymowie. Życzę Ci byś poznał wielu miłych i przyjaznych Polaków.
Pozdrawiam
AniA
J. Muller says
Cześć Ania, dziękuję za audycję! Fajne, że współpracujesz z Piotrem. Ja mieszkałem dwa lata w Polsce, i tak, masz rację, to są zwykłe pytania kiedy obcokrajowiec pozna kogoś nowego. Na początku, odpowiedziałem, że chcę zobaczyć nową stronę świata. Wydawało mi się, że Polska jest ciekawe miejsce. Dużo teraz zmieni w kraju, w związku z modernizacją i UE. Dalej do końca mojego pobytu znalazłem nowy odpowiedz. Powiedziałem, że lubię języki i chcę dalej nauczyć się języka, żebym tłumaczyć książki. Ambitny gol, bo oczywiście jeszcze dużo mi brakuje.
Ale jeszcze jest mnóstwo powodów mieszkać w Polsce! Piękny kraj! Wrócę, jak najszybszej możliwe.
AniA says
Cześć!
Cieszę się bardzo, że podobał Ci się mój podkast. Na pewno będziesz kiedyś mógł tłumaczyć książki, już teraz piszesz bardzo dobrze po polsku.
Zgadzam się z Tobą, Polska to piękny kraj :)
Pozdrawiam bardzo serdecznie,
AniA
Jozef Mankowski says
Cześć Anna!
Wspaniale było usłyszeć od ciebie. Miło było usłyszeć “kobiecy głos” raz!
Ciekawie było usłyszeć historię Polaków i ich języka. Byłem w Polsce po Raz siodmej, a to, co napisałem, jest prawdą.
Przekonałem się, że zwłaszcza ludzie, którzy pracują w sklepach nie są bardzo przyjazne. Najgorsze są panie, które pracują na stacji kolejowej. Oni nie mają cierpliwości dla cudzoziemców!
Jednak po znalezieniu przyjaciela, masz przyjaciela na całe życie.
Najlepsze życzenia z Nowego Jorku,
Józió
AniA says
Och Hej Józio!:) Bardzo się cieszę, że podobał Ci się mój głos. Masz rację panie, które sprzedają bilety nie są zbyt miłe ;) nawet dla nas. To musi być irytujące cały dzień komunikować się przez szybę z małymi dziurkami i mikrofon. Mam nadzieję, że znów przyjedziesz do Polski i poznasz tych miłych, uczynnych i przyjaznych ludzi :)
Pozdrawiam
AniA
Józio says
Droga Anio!
Już kupiłem dwa bilety do Polski. Ale, niestety nie mogłem przyjechać do Polski, bo żona mojego brata była chora.
Mam nadzieję, że we wrześniu (20140) będę znów miał szansę przyjechać do Polski. Oczywiście,lecę bezpośrednio z Nowego Jorku do Warszawy. Mam nadzieję, że możecie Witają mnie w Warszawie!!!!!!
Co o tym myślicie?
Józio says
Przepraszam, chciałem powiedzieć 2014.
AniA says
No jasne! Przypomnij się nam we wrześniu :)
Susan says
Witam Ania!
Miło mi pożnać! Dziękuję za podkast. Uczę się polskiego bo mąż jest Polakiem. (Wiele polaków mieszkają w moim okolicym w Stanach Zjednoczonych.) Byłam kilkakrotnie w Polsce na urlop i chciałabym być samodzielna, więc uczę się polskiego. Nie chcę polegać na mojego męża, za wszystko.
Bardzo lubię spędzić czas w Polsce. Lubię wędrować po górach i byłam w rożnych Parkach Narodowych w Polsce. Góry w południu są bardzo piękne!
Masz rację – kiedy jestem w Polsce, szczególnie w małym mieście, często polacy zapytają mi zdziwione “Dlaczego pani jest w Polsce?”. Dla mnie to jest smieszne pytanie i odpowiadam “Czemu nie? Polska jest pięknym krajem!”
Chciałabym także gratulować Piotra za 200 podcasty!! Dziękuję serdecznie! Nawet mąz lubi, chociaż on oczywiście już mówi po polsku płynnie bo on jest native speaker. Ale temat zawsze jest ciekawy i pozytywny. Słuchamy razem podczas śniadania, a potem ja słucham sama wiele razy więcej aby rozumieć wszystko.
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie!
Susan
AniA says
Hej Susan! To wspaniale, że podobają się Wam lekcje Piotra. Na pewno będzie ich jeszcze bardzo dużo. Ciągle ma nowe pomysły. Cudownie, że byłaś w górach w Polsce. Dla mnie też jest to miejsce magiczne i bardzo lubię spędzać czas na górskich wędrówkach. Życzę powodzenia w nauce i zapraszam znów do Polski.
Pozdrawiam
AniA
José Figueredo. says
Cześć Ania!
To jest dla mnie zaskoczeniem! Czy to pierwszy raz mówisz? Popieram te zmiany!
Bardzo ładny głos! i ciekawa historia!
Teraz nie mam zbyt wiele czasu, aby usłyszeć i przeczytać wszystkie treści, które dla nas obecny, bo jestem w pracy i tu właśnie nagrany na moim telefonie i studiować wcześnie rano lub w nocy, dlatego jestem zawsze ostatnie miejsce komentarzy.
Wiele pozdrowienia dla Ciebie i Piotra z Wenezueli.
JJFP i Blanca.
AniA says
Cześć Jose! Bardzo się cieszę, że podoba Ci się mój głos :) Dobrze, że znajdujesz czas, by uczyć się polskiego. Myślę, że będę jeszcze nagrywać jakieś audycje z Piotrem lub sama.
Pozdrawiam Was
AniA
Tamar says
Cześć Ania,
widzę, że teraz Ty też masz zdjęcie, fajnie! W ten sposób możemy poznać Cię lepiej! z Jobie, oczywiście :)
Ostatnio robię wiele ćwiczeń wymowy. Na pewno nauczę się :) (lepiej mieć przekonania pozytywne)
Czekam na następne Twoje podkasty!
Pozdrawiam!
AniA says
Och witaj Tamar! Nawet nie wiesz jak się cieszę! To wspaniale, że piszesz: “na pewno” osobno! Wielu Polaków popełnia ten błąd, że pisze razem. A razem się pisze, być może podobne słowo: “naprawdę”. Natomiast ” na pewno” oraz “na razie” zawsze osobno. To super, że o tym wiesz – to mnie cieszy :) Paaa
Na razie ;)
AniA
Ron says
Cześć Ania, przepraszam że jestem taki poźny ale “lepiej poźno niż nigdy” (to coś ludzie powiedzą u nas). Cieszę się że jesteś w tych podkastach, to miło słuchać twój głos.
Ja postanowiłem uczyć się języka polskiego bo tu gdzie mieszkam we szkojci jest dużo polaków. Słyszałem polski w pracę a byłem bardzo ciekawy co mówią do siebie, chiałem rozumieć!
szukałem w internecie materiały dla uczenia a szczęśliwie znałem was. Ja uważam że nie mogłbym uczyć się j polskiego tak jak już się uczyłem jeśli nie używałem real polish. Polacy którzy spotykam tu bardzo się cięszą (przynajmiej tak mi się wydaje) że szkot uczy się swój język.
Ja myślę że zależy od kogo ale ja poznałem niektórzy polacy którzy wydali mi się jak mądri i pilni. Myślę że Polska ma bardzo ciekawa historia. Polacy są przyjacielski.
Piotr, gratuluję Cię na 200 podkastów, (jak ty mówisz do nas) świetnie dobra robota!
pozdrawiam serdecznie
AniA says
Hej Ron. Bardzo fajnie, że spotykasz u siebie Polaków i że chcesz uczyć się nowego języka, by ich zrozumieć. Mam nadzieję, że podkasty nie są za trudne. Polacy to w rzeczywistości bardzo mili towarzyscy i bardzo gościnni ludzie. Życzę Ci byś spotykał tylko dobrych ludzi na swojej drodze i szybko nauczył się języka polskiego.
Pozdrawiam
AniA